Πέμπτη 14 Ιουνίου 2012

Wrocław: Ελλαδα - Τσεχια ταλαιπωρια!

Αφου εβαλα το koko koko euro spoko σε προηγουμενο post, καιρος ειναι να βαλω και το επισημο τραγουδι του Euro το οποιο παιζοταν συνεχεια παντου στην Πολωνια. Δειτε και το video clip με πολυ ωραιες εικονες, απο τις διοργανωτριες χωρες. Βαλτε το να παιζει οσο διαβαζετε. 
Πιο πολυ μου αρεσαν οι παραλιες της Βαλτικης που μοιαζουν με νησια στην Καραϊβικη. Κι αυτοι οι μαυροι Πολωνοι, τα ξαδερφια του Olisadebe ειναι?

Αν προσεξατε το γκολ του Ibra που πανυγηριζουν οι Σουηδοι ειναι το 1-0 εναντιον μας στο Salzburg.
Για το καταπληκτικο Wrocław θα γραψω στο επομενο post. Σημερα το report του αγωνα.
 Ξεκινησα με το τραινο απο Βαρσοβια και μετα απο 4,5 ωρες εφτασα Wrocław. Οι Πολωνοι με εφαγαν να προσεχω τα πραγματα μου γιατι τα τραινα στην Πολωνια εχουν κακη φημη, αλλα το ταξιδι ηταν πολυ ανετο. Εφτασα την προηγουμενη του αγωνα γιατι εκτος απο το παιχνιδι ηθελα παντα να δω και Πολωνους φιλους που μενουν εκει.
Με το που μπηκα στην παλια πολη επεσα πανω στο ξενοδοχειο της Τσεχιας. Μετα εμαθα οτι επι εθνικοσοσιαλισμου, ειχε βγαλει λογο απο το μπαλκονι ο πνευματικος αρχηγος των Χρυσαυγουλων.
 Το ξενοδοχειο της Εθνικης μας ηταν στην αλλη μερια της πολης. Διπλα στου πουταμ΄.
 
 
 Η πολη ηταν ακομα ησυχη και η Fan Zone αδεια. Τα συνορα με την Τσεχια απεχουν περιπου 120 χιλιομετρα απο δω και οι Τσεχοι ειχαν ηδη αρχισει να ερχονται.
Την προηγουμενη του αγωνα υπηρχαν ελαχιστοι Ελληνες και πολλοι Τσεχοι.




Το βραδυ πετυχα και μια συνεντευξη του Γαλλου Valérien Ismaël, πρωην ποδοσφαιριστη της Bayern και νυν προπονητη του Αννοβερου.
 
Την επομενη, δηλαδη την ημερα του αγωνα, ξεκινησα για τη Fan Zone


 Οι Ελληνες ειχαν γινει αρκετουτσικοι. Και οι Τσεχοι αμετρητοι...




Η ατμοσφαιρα δεν ηταν τοσο ζεστη οσο με τους Πολωνους (στη Βαρσοβια μονο σεξ δεν καναμε μαζι τους), 
αλλα ηταν παρα πολυ ωραια.
 
 
 
 Πετυχα και τον „ψηλο το Cisse“. 
Για τους μη ποδοσφαιροφιλους αναγνωστες, ειναι ο Σοφοκλης Πιλαβιος, ο προεδρος της ΕΠΟ. Ετσι τον ελεγε ο Μπεος. 
Για τους μη ποδοσφαιροφιλους αναγνωστες, ο Μπεος ειναι ο πραγματικος προεδρος της ΕΠΟ. Οχι, δεν ειναι ο Ψωμιαδης ο πραγματικος προεδρος της ΕΠΟ.  Ο Ψωμιαδης ειναι ο πραγματικος πρωθυπουργος. 
Για τους μη ποδοσφαιροφιλους αναγνωστες, οταν γραφουμε Ψωμιαδης, εννοουμε το Μακαρο και οχι τον Πανικα το Ζορο το Μακεδονομαχο, που ειναι ο πραγματικος πρωθυπουργος της Βορειας Ελλαδας. 
Μαζι με τον Ανθιμο βεβαιως-βεβαιως.
Κι επειδη τα καρντασια καβλωνουνε και δεν ειναι ξενερωτοι οπως οι Αθηναιοι, ειμαι σιγουρος οτι η Beata, αν ζουσε στη Σαλονικη, δε θα ηταν εργαζομενη φοιτητρια, αλλα θα ειχε σημαντικη θεση στο προεδρειο της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ και θα ηταν τουλαχιστον νομαρχιακη συμβουλος. 
Ακριβως λιγο πριν ερθει ο Τσιπρας να καταστρεψει τη χωρα.
 Τωρα με τετοιο ονομα, δεν αρχιζεις να του ριχνεις καρπαζιες στο σβερκο.
Και κατα τις 3 το μεσημερι αρχισαμε να ανακτουμε τον ελεγχο της πλατειας.
Στο σημειο αυτο μονο. 
Και πετυχα και τον τυπο που εγινε γνωστος στο Ευρωμπασκετ του Βελιγραδιου με τα μηνυματα που εστελνε στη Ναντια. Η οποια υποθεταμε πως ηταν η πατσαβουρα γυναικα του. 
Τελικα την εφερε στο Ευρωμπασκετ της Πολωνιας το 2009 και μας βγηκαν οι γλωσσες. 
 Τελικα, γυναικα του ηταν? Γκομενα του ηταν? Γνωστη του ηταν? Δε μαθαμε.
Αλλα εκανε κατι γυμνες φωτογραφισεις η Ναντια. Το πηγαινε το γραμμα η Ναντια.
 Ο Αχιλλεας και ο Petr.




 Εδω ο Τσεχος δεν καταλαβε οτι ολος ο κοσμος φωτογραφιζε το Χελακη πισω του και ειχε γελασει το δικο του το χελακι.







 Φιλαρακι! Ακου να σε πω. Ο Μπαοκτζης ειναι πανω απ΄ολα Μπαοκτζης.
 Μη γελατε. Εχω δει Μπαοκι σε Formula 1.
Μπαοκ και τα μυαλα στα καρμπυρατερ! 
Ειχα ενα συμμαχητη στο Ναυτικο απο τη Χαλκηδονα. Ενα θερετρο για celebrities κοντα στη Σαλονικη. Σαν το Μοντε Καρλο, αλλα πιο glamourous. Ελεγε παντα: "Φιλαρακι, στη Χαλκηδονα εχουμε τα καλυτερα σουβλακια και τα καλυτερα μουνια!"  
 Ο τυπος ηταν τοτε πιτσιρικας, γυρω στα 22, ναυτικος, και ειχε γυρισει τον κοσμο. Μου ελεγε τις εντυπωσεις του απο διαφορες χωρες και ειδικα για την Πολωνια. Την περιγραφη της Πολωνιας την ειχε συνοψισει σε 2 μικρες, αλλα πολυ χαρακτηριστικες λεξεις: "Φιλαρακι, πολυ μουνι!“. Το "Φιλαρακι" εννοειται πως δε μετραει ως λεξη. Ειναι αυτονοητο σε καθε προταση. Το "λυ" και το "νι" με Χαλκηδονιτικη προφορα. Οπως στην Πελλοπονησο.
Μια που λεμε για σουβλακια, στην παλια πολη εχει και το σουβλατζιδικο ο Κωστας που ειναι παντρεμενος με Πολωνεζα. Pita Pan στο Wroclaw
Στα Πολωνικα "Pan" σημαινει "κυριος". Ηθελα λοιπον να ειχα μαζι το παλουκαρι απο τη Χαλκηδονα για να μου σχολιασει το σουβλακι του Κωστα και να συγκρινει Χαλκηδονα με Wroclaw και στα σουβλακια και στα υπολοιπα. 
 Γιατι στα σουβλακια σιγουρα προηγειται η Χαλκηδονα, αλλα αλλου χανει. 
Αυτη ειναι η παρελαση μπροστα απο το Pita Pan.
 
 
 
 
 Ξερω θελετε κι αλλες... Tι ειπαν οι 7 νανοι οταν ειδαν τη Χιονατη γυμνη? 7up!
 Εδω καποια στιγμη εδεησαμε να ξεκινησουμε για το γηπεδο. Θυμαστε τα φουσκωτα  παληκαρια απο τη Βαρσοβια. Τελικα απο την Αυστραλια ητανε. Τους ακουγα να μιλανε βλαχοαγγλικα μεταξυ τους στο αεροδρομιο του Wroclaw.




Εδω η κινηση αρχιζει να γινεται ανυποφορη. Τη στιγμη που εφτασε η σειρα μου να μπω στο τραμ για το γηπεδο, γινοταν της πουτανας! Δεν εχω ξαναδει τετοιο πατικωμα σε μεταφορικο μεσο. Οι περισσοτεροι Ελληνες ηταν με οργανωμενες εκδρομες και πηγαιναν στο γηπεδο με πουλμαν. Εγω πηγαινα μονος με το τραμ. Το υπολοιπο παρεακι και θα ερχοταν με το αυτοκινητο και αποτελειτο μονο απο γυναικες. Θα το επαιζα γκομενοβοσκος με 3 Πολωνεζες (η φιλη μου και 2 φιλες της). Τα τραμ περνουσαν συνεχεια σχεδον γεματα και τιγκαριζαν αμεσως. Πρεπει να περασαν 4 τραμ μπροστα μου μεχρι να καταφερω να μπω σε ενα. Ενα αρχαιο. Οι πορτες ανοιγαν προς τα μεσα. Σε ενα τραμ που χωραει κανονικα 60-70 ατομα ειχανε μπει: καμμια 100αρια Τσεχοι, 1 Ελληνας (εγω) και μια χοντρη μαυριδερη Πολωνεζα. Η οποια ολη την ωρα δυσανασχετουσε. Τι να την ενοχλουσε αραγε. Η μυρωδια της μπυρας των Τσεχων? Η ιδρωτιλα? Ή τα γκαρισματα τους. Σκεφτομουν οτι θα πρεπει να ειχε απολυτη αναγκη να μπει σε αυτο το τραμ. Στη θεση της θα πηγαινα με τα ποδια...

Καθομουν στο πιο χαμηλο σκαλι της πορτας, η οποια ανοιγοκλεισε καμμια 15 φορες (προς τα μεσα!) μεχρι να φυγουμε. Οι Τσεχοι χοροπηδουσαν και το τραμ πηγαινε πανω κατω. Η χοντρη Πολωνεζα ειχε κολλησει πανω μου και εδειχνε να θελει να κατεβει προς το πιο χαμηλο σκαλι. Προσπαθησα να της δωσω χωρο και ανεβηκα ενα σκαλι. Αυτη αμεσως κατεβηκε. Ειχε πεσει πανω μου ομως. Προσεχα που και που την καμερα που ηταν δεμενη στη ζωνη μου. Δεν ξερεις τι γινεται μεσα στο χαμο. Μετα απο 5-6 στασεις του τραμ, 5-6 στασεις που δοκιμασα με τη χοντρη μαυριδερη και καμμια 20αρια εκνευριστικά ανοιγοκλεισματα της πορτας προς τα μεσα (ανα σταση), η χοντρη κατεβηκε. Λιγο πριν κατεβει, ειχε σκυψει και κατι εψαχνε στο πατωμα. Ηθελα να τη βοηθησω, αλλα δεν καταλαβαινα τι εκανε. Κατεβηκε λοιπον, και τη θεση της την πηρε μια καυτη ψηλη Πολωνεζα με καυτο σορτσακι και αβυσσαλεο ντεκολτε. Με το που την ειδαν στη σταση οι ξελιγωμενοι Τσεχοι αρχισαν τα αστεια. Δεν καταλαβαινα τι ελεγαν. Παντως τη σχολιαζαν. Με το που μπηκε ομως μεσα, εγινε της πουτανας. Σα να μπηκε γκολ! Πρεπει να ειχε καβλωσει ολο το τραμ γιατι αισθανθηκα τον ελευθερο χωρο να περιοριζεται σημαντικα. Τελικα μετα απο μερικες στασεις κατεβηκε και αυτη. Και μετα φτασαμε στο γηπεδο. 

Πηρα τηλεφωνο τη φιλη να δουμε που θα βρεθουμε και εψαξα τα εισιτηρια. Τα βρηκα στη δεξια μπροστινη μου τσεπη. Επιασα την αριστερη, εκει που ειναι παντα το πορτοφολι μου. Εκει που ηταν παντα για να ακριβολογουμε. Γιατι εκεινη τη στιγμη ανακαλυψα οτι ελειπε!
"Σιγουρα το ξεχασα στο δωματιο" σκεφτηκα. "Θα το βρω οταν γυρισω". Θυμηθηκα ομως οτι ειχα αγορασει ενα νερο πριν το τραμ, αρα το ειχα παρει μαζι. Να μου επεσε καπου? Ειχα μεσα λεφτα ("στ΄αρχιδια μας, λεφτα εχουμε" οπως ελεγε κι ενας φιλοσοφος στο Περιστερι), καρτες (θα τις ακυρωσω, οκ) και ταυτοτητα και διπλωμα (τον ηπιαμε!!!).
Μεσα στη βαβουρα απο τα ελικοπτερα που πεταγαν πανω απο το γηπεδο, τις φωνες του κοσμου, το σωματικο ελεγχο και το γενικο μπαχαλο, αρχισα να καταλαβαινω τι ειχε γινει. Η μαυρη χοντρη Πολωνεζα ηταν τσιγγανα. Και εκανε ολη αυτη την ιστορια για να μου φαει το πορτοφολι. Το οποιο εκει που ηταν, δεν εβγαινε με τιποτα ρε πουστη! Κι ομως, εβγαινε...
Οι τρελιαρες ηρθαν 10 λεπτα πριν αρχισει ο αγωνας. Εγω ειχα ηδη αρχισει να ακυρωνω καρτες. Με το που μπηκαμε μεσα, ξεκινουσε το παιχνιδι. Τουλαχιστον θα με αποζημιωσει η ομαδα σκεφτηκα. Χα!
Η εξεδρα ηταν πιο μασιφ αυτη τη φορα. Πιο μπλε. Λιγοι Τσεχοι αναμεσα μας. Αλλα, ειμασταν 2.000 εναντιον τουλαχιστον 30.000 Τσεχων.  

Και απο τους 2.000 δικους μας, ζητημα να φωναζαν οι 300. Ποοοοοολυυυυυ ξενερα! 
Κι εγω καθομουν στα νταμαρια. Σειρα 31. Εβλεπα μεν καλα τον αγωνα, αλλα ημουν μακρυα απο το τζερτζελε και βασικα αυτος ειναι ο λογος που παω στο γηπεδο. Αν θελω να δω καλα το παιχνιδι, καθομαι και σπιτι μου να το δω απο 80 διαφορετικες γωνιες ληψεις ακουγοντας τα μαλακισμενα σχολια του καθε αμπαλου πρωην ποδοσφαιριστη. Οταν πας γηπεδο, πας για να γουσταρεις.

  Αλλα η κερκιδα μας ηταν αραχτη και light.
Eδω μολις το εχουμε ρουφηξει.



 Ζητησα συγνωμη απο τα κοριτσια και κατεβηκα κατω στους ουγκα-ουγκα. Φωναξαμε οσο μπορουσαμε, η ομαδα προσπαθησε, ομως δεν τραβηξε. Αυτο το πραμα με τις γιομες μπας και κανει κανα τσαφ ο Τσεχ πρεπει να εκανε ολους τους μη-Τσεχους και μη-Ελληνες να το γυρισουν σε καναλι με τουρκικο σηριαλ...
 Στο τελος ομως χειροκροτησαμε δυνατα, αν και η ομαδα ψιλοφοβηθηκε να πλησιασει την εξεδρα. 
Χωρις να καταλαβω γιατι. Φοβηθηκαν μην τους κραξουμε? 
 Το ξερουμε ολοι οτι δεν ειμαστε Brasil και οτι παιζουμε τουρλουμπουκι συστημα. 
Κανεις δεν περιμενει κανενα κυπελο και ολοι κανουμε την καυλα μας. 
 
 
 Παμε γερα τωρα με τη Ρωσια κι οτι βγει.
 Ο αγωνας τελειωσε και μετα πηγαμε στην Αστυνομια για καταθεση.

 Οι Πολωνομπατσοι ηταν ευγενικοι και μου εδωσαν μια αναφορα στα Πολωνικα.
"Δεν παμε στο αεροδρομιο να δουμε αν μπορω να πεταξω αυριο?" ρωτησα τη φιλη μου. "Το διαβατηριο μου ειναι στο Μαιντς, η ταυτοτητα και το διπλωμα χαμενα, μπορει να φαω κομπλα στο αεροδρομιο". Θα μπορουσε βεβαια να ειναι χειροτερα, να χασω το διαβατηριο μου στην Κουβα (μου εχει συμβει και αυτο! Οι πιο πολλοι την ξερετε την ιστορια), αλλα δεν ξερεις τι γινεται κι εδω παρολο που η Πολωνια ειναι στο Schengen.

Και φαγαμε κι ενα μποτιλιαρισμα γιατι απο το σταδιο ο δρομος για το αεροδρομιο, ειναι ο δρομος για τα Τσεχικα συνορα. Και γινοταν χαμος.
Το αεροδρομιο ειναι πολυ εντυπωσιακο γιατι ειναι ολοκαινουργιο. Γενικα ολα ειναι καινουργια με την ευκαιρια του Euro. Καινουργιο σταδιο, καινουργιος αυτοκινητοδρομος, καινουργιο αεροδρομιο. Φωτος δεν εβγαλα γιατι ειχα αλλα ζορια εκεινη την ωρα.
Η LOT μου ειπε οτι δε μπορω να πεταξω. Πρεπει να παω στο προξενειο να μου βγαλουν διαβατηριο. Ελληνικο Προξενειο στο Wroclaw δεν εχει. Προσπαθησα να επικοινωνησω με την Πρεσβεια, αλλα δε μπορεσα. Ηταν αργα. Ρωτησα την αστυνομια και μου ειπαν οτι με μια φωτοτυπια διαβατηριου που μου εστειλαν απο το σπιτι και με την αναφορα της αστυνομιας δεν ειχαν προβλημα να με αφησουν να φυγω. Και αν δεν εχουν αυτοι, δε μπορει να εχει η LOT.

Χαρηκα και ηθελα να βρισω το μαλακισμενο της LOT που το επαιζε ξερολας και δεν ηταν καθολου ευγενικος, αλλα απεφυγα τις προκλησεις και τους κασιδιαρισμους. Οταν γυρισα στο κεντρο της πολης ειχε ληξει ο αγωνας Πολωνια–Ρωσια και οι Πολωνοι πανηγυριζαν την ισοπαλια.



 Ξυπνησα 5 το πρωι και εφυγα για το αεροδρομιο. Στο check in δε δεχοντουσαν με τιποτα να με αφησουν. "Ή Βαρσοβια ή Αθηνα. Δε μπορεις να πας Φρανκφουρτη." Οι μπατσοι να επιμενουν οτι αυτοι με αφηνουν, η πουτανα η LOT να επιμενει οτι χωρις valid ID document with photo δε μπαινεις στο αεροπλανο το Βαζεχα μπαρμπα να΄χεις. "Ρε παιδια πατε καλα? Τι ειστε? Ελεγχετε τα συνορα καλυτερα απο την αστυνομια? Αν μου πειτε οτι δεν πεταω καθολου γιατι δεν εχω καθολου χαρτια, αντε να το δεχτω. Αλλα το να μου λες οτι μου επιτρεπεις να παω Βαρσοβια ή Αθηνα, αλλα οχι Φρανκφουρτη ειναι απλα παραλογο." Τσακωθηκαμε, βριστηκαμε, γαμηθηκαμε, εμπλεξα την πρεσβεια στη Βαρσοβια, εναν Πολωνο που δουλευε για το Γαλλικο Προξενειο στο Wroclaw και ηταν υπεθυνος για θεματα φιλαθλων. Τελικα για να μη γραψω ολη την ιστορια και καθεστε να διαβαζετε μεχρι το πρωι, αποφασισα να παρω τραινο για να γυρισω σπιτι. 11 ωρες ταξειδι. Ηρθε η Πολωνεζα φιλη. Μου εδωσε λεφτα για εισιτηριο και για περιπτωση αναγκης και τωρα που ξεκινησα να τα γραφω αυτα ειμαι στο τραινο της επιστροφης. 
Το κομματι Wroclaw-Δρεσδη κραταει 3,5 ωρες. Οι 2 πρωτες ηταν εφιαλτικες. Το μοντερνο αλλα μικρο τραινο ηταν τιγκα. Τιγκα σα λεωφορειο. Στο λεωφορειο, 10 λεπτα δρομος δεν ειναι τιποτα. Αλλα τρισημισι ωρες ταξειδι δεν το κανεις ορθιος και στριμωγμενος αναμεσα σε κοσμο και βαλιτσες. 
 Ευτυχως ειχα πιασει κουβεντα με 2 18χρονους Φινλανδους και ειχαμε πλακα. Το γεματο τραινο σταματησε σε ενα σταθμο και ανεβηκαν κι αλλοι και μετα στον επομενο κι αλλοι! Μετα μπηκε μια οικογενεια με καροτσι και μωρο.
"Κοιτα να δεις", λεω του Φινλανδου "που στον επομενο θα μπει ποδηλατο και στο μεθεπομενο krowa" (αγελαδα στα πολωνικα). Γελασε ο τυπος. Στον επομενο σταθμο μπηκε ποδηλατο! 
Και για να με πιστεψετε το φωτογραφησα κιολας. 
 Του λεω του Φινλανδου "Τι αποδοση δινουν οι books οτι στον επομενο σταθμο θα μπει η krowa?". 
Χτυπιοταν κατω ο Φινλανδος.
Τελικα μετα απο κανα 2ωρο καταφεραμε και κατσαμε. Εκανα κι ενα ωραιο διαλλειμα στην υπεροχη Δρεσδη.
 
 
 
 
 
 

 
 
Και χτυπησα 2 σαντουϊτσακια για το δρομο. Τομεγαλο το πηρα κοντα στο σταθμο και το μικρο μεσα στο σταθμο. Το καθενα εχει 2,90€. Διαφορα το μεσα απο το εξω, ε? 
 Εφτασα Φρανκφουρτη εντεκα το βραδυ. Μολις εχει τελειωσει το παιχνιδι Γερμανιας-Ολλανδιας. 
Eιναι σχεδον μεσανυχτα αλλα το τραινο ειναι παλι τιγκα! Μιση ωρα ακομα για Μαιντς. Τουλαχιστον εχω θεση, καθομαι και τελειωνω το post.  
Στο σταθμο του γηπεδου (ειναι μεταξυ Φρανκφουρτης και αεροδρομιου) μπαινει ακομα πιο πολυς κοσμος. Ειδαν το παιχνιδι στις γιγαντοοθονες του γηπεδου. Μια κοπελιτσα διπλα μου ξερναει σε μια σακουλα. 
Βαρατε! Αντεχω ακομη.

Μετα απο αυτο μπορω να παω Βαρσοβια για το τελευταιο παιχνιδι με τα ποδια.
 Οταν αρχισουν να κανουν τατουαζ με τα στοιχεια της ταυτοτητας, στο δεικτη, στον ωμο ή στο αριστερο κωλομερι ή στο δεξιο το αρχιδι (δεν εννοω τον Αντωνη), θα ειμαι ο πρωτος που θα το κανει...