Κυριακή 27 Ιανουαρίου 2013

Τελ Αβιβ, Ιερουσαλημ με Segway

Καθε φορα που πηγαινα στο Ισραηλ, προσπαθουσα να βρω χρονο για να παω στη Μασαντα 
και στην ερημο Negev
Στο τελος δεν τα καταφερνα, γιατι ειναι κατι που πρεπει να οργανωθει απο πριν. 
Δε γινεται αυθορμητα. Φετος το καλοκαιρι τα καταφερα και ηταν και τα δυο φοβερά!
Βεβαια το highlight του Ισραηλ  που μαλλον μου αρεσει πιο πολυ, ειναι η πολυεθνικοτητα των Εβραιων. 
Σοβαρα, πιο πολυ αυτο σου αρεσει?
Ενταξει, πιο πολυ απ΄ολα μου αρεσει η παραλια.
Μετα απο την παραλια, με αρεσει το φαΐ σε λεω. 
Ειδικα το μαγαζακι στη γωνια Frishman και Dizengoff που φτιαχνει σαντουιτς με φαλαφελ και σαμπίχ. 
Τα φαλαφελ πρεπει να τα ξερετε. Ειναι ρεβυθοκεφτεδες. Τα βαζουνε σε αραβικη πιτα μαζι με χουμους, κοκκινη σαλτσα και διαφορα λαχανικα και ειναι γιαμ γιαμ γιαμ!
Και το μαγαζι δε σερβιρει αλκοολ (δεν ξερω γιατι), αλλα μονο μια φοβερη και δροσιστικη λεμοναδα. 
Σαν αυτη της γιαγιας.
Το σαμπίχ, ειναι μια αραβικη πιτα που περιεχει, τηγανητη μελιτζανα, αυγο, σαλτσα, ταχινι και λαχανικα και ειναι γιαμ γιαμ γιαμ γιαμ γιαμ γιαμ! Πεινασα.
Το σαμπιχ του Oved ειναι το πιο διασημο. Ακομα δε με εχουν παει εκει...
Η αληθεια ειναι οτι με εχουν παει στα καλυτερα εστιατορια του Τελ Αβιβ. Και το φαΐ ειναι το καλυτερο του κοσμου, για τον απλουστατο λογο οτι οι Ισραηλινοι εχουν ερθει απ΄ολον τον κοσμο και εχουν φερει μαζι και τα τοπικα φαγητα απο τις χωρες που ζουσαν.
Η πολυεθνικοτητα που λεγαμε πριν.
Εχω γνωρισει Εβραιους απο ολα τα μερη της γης, αλλα ποτε απο την Ελλαδα. 
2 χρονια και βαλε που πηγαινοερχομουνα Τελ Αβιβ, ποτε δεν ετυχε να συναντησω Εβραιο της Θεσσαλονικης.  
Της πολης που οπως ξερετε, σημερα κατοικειται απο τους Μακεδονες. Δηλαδη τους απευθειας απογονους του Μεγαλου Αλεξανδρου, οποιος ηταν Ελληνας, Χριστιανος Ορθοδοξος και Μπαοκτζης, δηλαδη Γαυρος του Βορρα. 
Μεχρι το 1912 ομως ηταν κομματι της Οθωμανικης Αυτοκρατοριας (εκει γεννηθηκε ο Κεμαλ) και η μεγαλυτερη πληθυσμιακα κοινοτητα ηταν οι Εβραιοι με πληθυσμο που εφτανε τις 50.000 απο τις 90.000 συνολικα (56% του πληθυσμου) στα τελη του 19ου αιωνα, φτανοντας ως τις 62.000 το 1912 (50% του πληθυσμου). 
Το 1943 οι Εβραιοι της Θεσσαλονικης ηταν 55.000 και σταλθηκαν ολοι στο Auschwitz
Εβραιοι της Θεσσαλονικης στο δρομο για το Auschwitz
Απο αυτους επεστρεψαν 1.950, εκ των οποιων ελαχιστοι εμειναν στη Θεσσαλονικη, μιας και βρηκαν τα σπιτια τους κατειλλημενα απο τους πραγματικους απογονους του Μεγαλου Αλεξανδρου. Οπως εχω ξαναγραψει, οι Εβραιοι αυτοι ηταν Σεφαρδιτες, δηλαδη Εβραιοι της Ισπανιας, οι οποιοι εκδιωχθηκαν μαζι με τους Αραβες απο τους Ισπανους το 1492, τη χρονια της Reconquista, δηλαδη της Ανακαταληψης της Ισπανιας απο τους Καστιλιανους. Ο Σουλτανος που μολις ειχε καταλαβει την Κωνσταντινουπολη τους δεχτηκε με χαρα. Ειπαμε οτι η Οθωμανικη Αυτοκρατορια ηταν υποδειγματικα ανεξιθρησκη για την εποχη της, ισως πιο ανεξιθρησκη και απο το συγχρονο Νεοελληνικο κρατος. Και οι Εβραιοι εμειναν εκει για σχεδον 450 χρονια. Μιλουσαν μεχρι το Ολοκαυτωμα τη Ladino, που στην ουσια ειναι μεσαιωνικα ισπανικα με πολλες εβραϊκες, τουρκικες, αραβικες και ελληνικες λεξεις. Σημερα τη Ladino, τη μιλανε 100.000 ανθρωποι στο Ισραηλ.
Εντελως συμπτωματικα, λιγο πριν "εκδοσω" το post, ανακαλυψα οτι σημερα 27 Ιανουαριου, 
"ημέρα που απελευθερώθηκε από τα σοβιετικά στρατεύματα το μεγαλύτερο στρατόπεδο συγκέντρωσης Αουσβιτς-Μπίρκεναου, έχει οριστεί ως ημέρα μνήμης των Εβραίων του Ολοκαυτώματος τόσο στην Ελλάδα όσο και διεθνώς".
Αν θελετε να μαθετε για την ιστορια της Θεσσαλονικης, διαβαστε το βιβλιο του Mark Mazower.
O Mazower ειναι Αγγλος ιστορικος. Μου στελνετε συνεχως τα διαφορα φιλελληνικα κειμενα που γραφει.
Aν ειναι να διαβαζετε Mazower, αφηστε τα χαζοχαρουμενα φιλελληνικα που γραφει απο αγαπη προς την Ελλαδα, και διαβαστε το παλαιοτερο βιβλιο του "Tα Βαλκανια".
 Αν ειστε Χρυσαυγιτης ή ΑΝ.ΕΛ., δηλαδη καθυστερημενος, δε θα σας αρεσει, γιατι ειναι ιστορικο βιβλιο και γραφει ιστορικα γεγονοτα, δηλαδη πραγματα που δε θα σας αρεσουν, γιατι η γνωση σας περι Ιστοριας περιοριζεται σε αυτα που μαθατε στην 4η Δημοτικου. Ναι, στα βιβλια του σχολειου που μιλανε για το Κρυφό Σχολειό.
Ιστορικη Πραγματικοτητα
Ιστορικη Πραγματικοτητα
Ιστορικη Πραγματικοτητα
Ποτε λοιπον δεν ειχα συναντησει Εβραιο της Θεσσαλονικης στο Ισραηλ μεχρι εκεινο το πρωινο του Ιουλη. 
Εμενα για πρωτη φορα στο Carlton, πολυ κοντα στο Renaissance που μενω συνηθως. Αν και μαλλον θα προτιμησω το Renaissance την επομενη φορα, πρεπει να πω οτι το Carlton εχει μερικα πλεονεκτηματα, που δεν εχουν τα αλλα ξενοδοχεια της γειτονιας.
Δωματια φατσα καρτα στην παραλια με τρομερη θεα.
Δεξια,  προς το βορρα. Βλεπετε και το Hilton στο βαθος.

Μπροστα, προς τη δυση. Με τη μαρινα και τη μεγαλη δημοτικη πισινα.
Αριστερα, προς το νοτο, οπου φαινεται η τεραστια παραλια που τελειωνει στη Jaffa
Το παλιο λιμανι και προγονο της πολης.
Πριν το 1900, υπηρχε μονο η Jaffa και τιποτε αλλο. Στη θεση των ουρανοξυστων που ειναι μεσα στην πολη (ανατολικα του ξενοδοχειου), υπηρχαν μονο χωραφια. 
Το ροζ κτιριο μπροστα δε θυμιζει Βαρκελωνη του Gaudi?
Το Carlton επισης διαθετει πισινα στην ταρατσα με γαμηστερη θεα. 
Ο τονος στο "έ". Γαμηστερή θέα. Οχι Θεά. Αν και οταν εβγαζα τις φωτογραφιες, λιαζοτανε μια Ρωσσιδα διμετρη, οποτε ταιριαζει η εκφραση και με αλλαγη τονου. 

Το πρωινο δε σερβιρεται σε κλειστη αιθουσα στο ισογειο, αλλα σε ξεχωριστο χωρο, πανω στην παραλια.
Που εχει και κλειστο κλιματιζομενο χωρο, αλλα και εξωτερικο, ευαερο και ευηλιο. 
Και μπαρ για το βραδυ.
Τον Ιουλιο Αυγουστο με τους 40+ βαθμους και την πολλη υγρασια, ακομα κι εγω μπαινω καμμια φορα μεσα στο χωρο με το αρκουδισιον. Το αρκουδισιον ειναι αρχαια χελληνικη λεξη, που μας την εκλεψαν (οπως ολα τα ωραια μας) οι (φονιαδες των λαων) Αμερικανοι. Η λεξη αρκουδισιον δηλωνει τη θερμοκρασια στην οποια αισθανονται ομορφα οι πολικες αρκουδες και ειναι αυτη που σου παγωνει το πουλι και κανει τ΄αρχιδια σου να ζαρωνουν και να γινονται τετραγωνα.
Στο Ισραηλ το αρκουδισιον δουλευει παντου στο φουλ. Σε ταξι, εστιατορια, γραφεια. 
Κι εγω υποφερω γιατι κρυωνω, κατουριεμαι, πιανεται ο σβερκος μου, συναχωνομαι, και με πιανει φαγουρα, ιγμοριτιδα, πυτιριδα και πλατυποδια.
Βγαινοντας λοιπον απο το πρωινο μπηκα στον πρωτο ταριφα. Ειναι ψιλοπουστηδες οι Εβραιοταριφες, οχι ομως τοσο σιχαμενοι σαν τους δικους μας. Γιαυτο φροντιζω παντα (και οχι μονο στο Ισραηλ), να τους πεταω μερικες λεξεις στη γλωσσα τους ωστα να ξερουν (η εστω να νομιζουν) απο την αρχη οτι δεν ειμαι πρωτη φορα εκει και ξερω τιμες και διαδρομες.
Μπηκα λοιπον στον ταριφα και του εριξα τα Εβραϊκα μου για να κανω και το εφε μου αμαλαχειναουμε.
_Ooo, you speak hebrew? μου ειπε.
_Lo. (Oχι)
_Lo? Hahaha. So you speak hebrew! Hahaha. Where are you from?
_Yavanit!
_Yavanit??? I am also Yavanit! My grandmother is from Saloniki!

_Ela re malakaaaaaa! Epitelous! I meet a Jew from Saloniki! ELLLLA RE BAOKARA! MALLLLAKA! SE LLLEO! Gamo tin Athina sas gamo, kolllloathinaioi! (Ξερω ρε καρντασια. Το "μαλακας" γραφεται με 36 λαμδα κανονικα στη Θεσσαλονικη, αλλα εβαλα μονο 4 για να μην πιανω πολυ χωρο στο blogspot)

_I like Kazantzilis very much μου ειπε. Kazantzilis. Το "λου" με λαμδα, οπως λεμε "στ΄αρχιλια μου".

_You like Kazantzi-this? ειπα για να τον διορθωσω.

_Yes, Kazantzilis! Very good! And you know, there is another Greek singer who was very famous here.

_Who? Yehuda Poliker?
Να σημειωσω εδω οτι οι Εβραιοι γουσταρουνε τρελα και σχεδον ολοι ακουνε ελληνικη μουσικη. Ξερουν και ολα τα σκυλια της νυχτας. Σφακιανακη, Τερζη, μεχρι και ο Βερτης ειναι γνωστος. Τη Γλυκερια την ξερουν ΟΛΟΙ! Τη λενε "Γλικεχια", με αυτο το εντονο ΧΧΧ, που ακουγεται σαν ενα βημα πριν να σου ριξουν τη ροχαλα.
Την ελληνικη μουσικη την εχουν μαθει βασικα απο το Yehuda Poliker (Λεωνιδας Πολικαρης)
Παιδι Εβραιων της Θεσσαλονικης εκανε γνωστη τη μουσικη μας στο Ισραηλ τραγουδωντας κυριως τραγουδια του Κουγιουμτζη και στα Ελληνικα, αλλα και στα Εβραϊκα. Και εχει συνεργαστει με πολλους Ελληνες τραγουδιστες. 
Προσφατα, αναγκαστηκε να παραδεχτει δημοσιως πως ειναι gay (Ο Πολικερ, οχι ο Νταλαρας). Και δεν ειναι ευκολο σε μια καθυστερημενη κοινωνια οπως αυτη του Ισραηλ, που μπορει μεν να ειναι High Tech, αλλα ειναι ταυτοχρονα συντηρητικη και υποκριτικη.

_Which famous Greek singer you meanYehuda Poliker? τον ρωτησα.
_No! No Yehuda Poliker! Aaaa, you know Yehuda Poliker! No Yehuda Poliker! Arison! You know Arison?
_Of course! I grew up with his music and his posters on my wall.
_Really????
_Tι really re malaka? Καλα ειναι δυνατον να πιστευεις οτι ξερω τον Αρισον και τον Παπαρισον? Χου δε φακ ις δις Αρισον ενιγουέι?
Και ο Εβραιοτσαλονικοταριφας ξεκινησε την ιστορια του Αρισον.
_Ααααα. Μεγαλη μορφη ο Αρισον. Ηρθε στο Τελ Αβιβ τη δεκαετια του ’50. Επαιζε κιθαρα σε ενα μαγαζι. Πρωτα ελληνικη μουσικη που αρεσε πολυ στον κοσμο. Μετα εμαθε εβραϊκα και αρχισε να γραφει τραγουδια στη γλωσσα μας. Και ειχε τρομερη επιτυχια. Και μετα οταν εγινε ο πολεμος...
_Ποιος απ΄ολους γιατι εδω καθε 5 χρονια ειχατε κι εναν πολεμο. Των 6 ημερων?
_Ναι μπραβο. Λιγο πριν ξεκινησει ο πολεμος, οταν οι ξενοι αρχισαν να φευγουν, αυτος εμεινε εδω. Δε φοβηθηκε. Και ο κοσμος τον αγαπησε παρα πολυ.
_Και μετα?
_Μετα... Τα ειχε ολα. Λεφτα. Επιτυχια. Τα παντα. Ηταν βασιλιας εδω. Αλλα ηθελε να παει πιο ψηλα. Πηγε στην Αμερικη, εκανε ανοιγματα, χρεη, εμπλεξε με ναρκωτικα, μαφιες κλπ. και τελικα πεθανε φτωχος και ασημος. Εδω ηταν θεος.
_Τι λε ρε πουστη? Ετσι λοιπον ο Αρισον, ε?
_Ετσι ετσι...
Εψαξα για τον Αρισον. Τελικα λεγεται Aris San. To San ειναι συντμηση του πραγματικου ονοματος του, που ηταν "Σαισανας". Διαβαστε τα λιγα στοιχεια για τον Αρη Σαν εδω κι εδω.


_Ελληνικα μιλας? τον ρωτησα τον καρντασοταριφα.
_Οχι.
_Ladino?
_Ουτε. Μονο εβραικα. Ετσι μιλαγαμε σπιτι.
_Για να κοψετε τις γεφυρες με το παρελθον?
_Εεεεε. Δεν ξερω. Πραγματικα δεν ξερω.
_Ουτε πηγες ποτε Σαλονικη.
_Οχι ποτε.
_Αντε τωρα με το νεο δημαρχο. Boutaris. Yia na goustaris.
_What is this?
_Just an expression. Γιου νοου, Σαλονικα λοτ οφ χιστορι. Μπιγκ περσοναλιτις. Λαρτζερ δαν λάιφ. Anthimos. Papageorgopoulos. Panikas. Μπιγκ Λαμογια. Τους γουσταρανε τα καρντασια. Τους δουλευανε ψιλο γαζι οι μαγκες και τα καρντασια γουσταραν κι αλλο. Τωρα πως πηγανε απο αυτους στο Μπουταρη... πραγματικα απορω. Αρχισω να πιστευω στην Επιφοιτηση του Αγιου Πνευματος. Γιου νοου, Χολι Σπιριτ? Μπιγκ γουάιτ πιτζον. Ντριβεν μπάι Γκοντ (Γκοντ ις αουρ Γιαχβε). Ιτ σιτς ον γιουρ χεντ. Το "σιτς" με "s", οχι με "sh". Οχι πως το προφερουμε διαφορετικα στα χελληνικα, αλλα λεμε τωρα.
Μ΄αυτα και μ΄αυτα με εφερε στο γραφειο. Χαρηκα πολυ παντως που επιτελους βρηκα κι εναν Εβραιο της Σαλονικης.

Το βραδυ με πηγανε σε ενα ωραιο εστιατοριο και ηπιαμε ενα πολυ καλο κοκκινο κρασι. 
Απο τα (κατεχομενα) υψωματα του Γκολαν. 
Μεχρι να ετοιμαστει το τραπεζι σου, περιμενες πινοντας ενα ποτακι στην ανοιχτη κουζινα.


Ειμασταν πολυ κοντα στο πιο αναγνωρισιμο κτριο του Downtown Tel Aviv. To Azrieli Tower.
Στην ουσια ειναι 3 πυργοι. 
Ενας τετραγωνος δεξια, ενας στρογγυλος στο κεντρο, και ενας τριγωνος αριστερα. 
Στον τετραγωνο ειναι το Crowne Plaza Hotel.
Στο στρογγυλο υπαρχει ενα εμπορικο κεντρο στο ισογειο και restaurant-bar με φοβερη θεα στην κορυφη.
Στον τριγωνο κρυβεται το Υπουργειο Εθνικης Αμυνας, ή τουλαχιστον ενα κομματι του Υπουργειου. 
Στην κορυφη του υπαρχει αντιαεροπορικο συστημα. 

Μετα, στην επιστροφη, με αφησαν στην πλατεια Γιτζακ Ραμπιν. 
Εκει ακριβως δολοφονηθηκε απο Εβραιους Χρυσαυγιτες Πατριωτες Νεοναζι ο Ραμπιν, γιατι εκανε "προδοτικα" ανοιγματα ειρηνης προς τους Παλαιστινιους.
Aυτη τη σκαλα κατεβαινε οταν τον πυροβολησαν. Ακριβως στο σημειο που βρισκεται η πετρα.
Και γυρω απο την πλατεια υπαρχουν διαφορα εργα τεχνης. Οπως ο τερατιος ανεμιστηρας.
Και αυτο το απροσδιοριστο μνημειο με θεμα το Ολοκαυτωμα. 


Την αλλη μερα πηγαμε με τα εβραιοσυναδερφακια στην Ιερουσαλημ. 
 Ο ενας, ο Ιτάι, ειναι γαμω τα παιδια και πολυ καυλωμενος με τα Segway
Ειχε κανονισει λοιπον ενα ωραιο event.
Τour με Segway στην Ιερουσαλημ. Τι ειναι το Segway? Ενα φοβερο μηχανημα που το εχει κατασκευασει ενας Εβραιος, οπως με μεγαλη περηφανεια μου ανακοινωσε ο Ιτάι. 
Λοιπον, ειναι καταπληκτικο. Ανεβαινεις πανω.
Γερνεις (χωρις να τον παιρνεις) λιγο μπροστα, και ξεκιναει. Γερνεις πιο πολυ μπροστα, και παει πιο γρηγορα. Γερνεις παρα πολυ μπροστα, και πεφτεις, αλλα αυτο ειναι νομος της φυσικης.
Γερνεις προς τα πισω (γινεται γινεται) και φρεναρει. Γερνεις πιο πολυ προς τα πισω, και αρχιζει να κινειται προς τα πισω. Γερνεις ακομα πιο πολυ προς τα πισω, και πεφτεις, αλλα αυτο ειναι νομος της φυσικης και της ανθρωπινης μαλακιας.
Για να στριψεις δεξια αριστερα, κινεις το καβλιτζεκι δεξια κι αριστερα.
Ειναι ευκολο?
Για να τα καταφερω κι εγω, που τρωω τουμπα πριν καν ανεβω σε σκέιτ μπορτν, τοτε ειναι πανευκολο. Και φοβερα διασκεδαστικο.
Μετα ο ινστρουχτορας (οχι της ΚΝΕ), μοιρασε μικρα μηχανηματακια με ακουστικα για να λεει διαφορα ξεναγητικα. Αυτο το συστημα το επινοησε ενας Ισραηλινος, μου ειπε παλι με υπερηφανεια ο Ιτάι. 
_Θα μιλας και αγγλικα ή ελληνικα? Ρωτησα τον ξεναγο.
_Οχι!
_Οχι αγγλικα ή οχι ελληνικα?
_Οχι διπλο!
_Ιτάι, υπαρχει κανενας Ισραηλινος που να εχει κατασκευασει τον Ελληνοεβραικο μεταφραστη?
_Οχι! Γελια ο Ιτάι και οι υπολοιποι.
_Αχρηστοι ειστε ρε πουστη μου! Ολο αχρηστα πραματα εχετε εφευρει, αλλα βασικα πραγματα... στην περιτμημενη καραπουτσαρα σας να΄ουμε.
_Ελα γκρινιαρη, θα σου μεταφραζω εγω.
Και ξεκινησαμε.
Ανεβηκαμε λοφους, περασαμε απο παρκακια.
Ειδαμε πλακες με συνδυασμενα τα γραμματα ΤΦ. Τι να σημαινει αυτο ρε πουστη? Κανεις δεν ηξερε. 
"Θα ρωτησω την ξαδερφη μου που μενει εδω" σκεφτηκα. Αυτη θα ξερει σιγουρα.
Φτασαμε σ΄ενα πλατωμα με θεα την παλια πολη. Κατι ειπε για Ελλαδα αλλα δεν καταλαβα. 
Απεναντι παντως ηταν ενα κτιριο με ελληνικη σημαια. Δεν ειμαι σιγουρος αν ειναι το Πατριαρχειο.

Περασαμε κι απο το θεατρο του Λυκαβηττου της Ιερουσαλημ...

Η βολτα ηταν πολυ ωραια και τελειωσε σχεδον απο εκει που ξεκινησε. 
Απεναντι απο το εμπορικο κεντρο Mamilla. Ακριβως πριν την εισοδο της παλιας πολης.
Για οσους δε με αναγνωρισαν, φοραω το gay τυρκουαζ μπλουζακι.
Μετα πηγαμε για φαΐ. Ηταν απογευμα, οποτε ηταν κατι σαν late lunch και early dinner. Η παρεα ξεκινησε για το εστιατοριο κι εγω πηγα να παραλαβω το αυτοκινητο μου. Ειχα σκοπο να κατεβω στην ερημο. 
"Θα πας τετοια εποχη στην ερημο??? Θα πεθανεις απο τη ζεστη!!! Μιλαμε για 45 βαθμους και βαλε!!!" μου λεγανε ολοι. 
"Μην ανησυχειτε. Μου αρεσει η ζεστη. Εκει που μενω μου λειπει. Και μερικες γερες δοσεις μου κανουν παρα πολυ καλο".
Πηγα στην AVIS. Εδωσα το voucher που ειχα και ολα τα παρελκομενα (καρτες, διαβατηρια, διπλωματα, τριπλωματα, παπλωματα) και ο υπαλληλος αρχισε να πληκτρολογει.
_Φιλαρακι παιζει κανα upgrade απο κατηγορια Zastava να μου δωσετε καμμια Ferrari?
_Σχεδον! μου ειπε και γελασε. Fiat Punto? OK?
_OK, αρκει να ειναι κοκκινο και να μου θυμιζει Ferrari.
_Που θα πας?
_Negev desert.
_Και τι θα την κανεις τη Ferrari εκει ρε φιλε?
_Σωστα. Δε με λες καρντασι? Eπειδη με εχουν καλεσει για φαγητο και δε θα φυγω πριν απο κανα 2ωρο, μπορει το αμαξι να μεινει εδω?
_Μεχρι τις 6 μπορει να μεινει. Μετα πρεπει να πληρωσεις.
_Τη διαφορα δηλαδη απο τις 6 και μετα?
_Ναι.
_Αλλα μπορει να μεινει εδω ετσι? Μην ψαχνω για θεση τωρα που γινεται της πουτανας.
_ΟΚ, μπορει να μεινει.
_Εδω ειναι τα κλειδια. Πηγαινε στο παλουκαρι εξω να σου δειξει το κολπο.
Πηγα στο παλουκαρι εξω.
_Θα με δειξεις το κολπο, φιλαρακι?
_Λοιπον, εδω βαζεις το κλειδι.
_Καλα, το κλειδι παντα εκει το βαζουμε ρε φιλαρακι. Τι μου δειχνεις τωρα???
_Ναι, περιμενε βιαστικε! Μετα πατας το νουμερο που ειναι γραμμενο πανω στο κλειδι. Αν δεν το κανεις, το αμαξι δεν ξεκιναει.
_Αααα. Ωραιο κολπο. Αλλα αυτος που θα μου βουτηξει το κλειδι θα δει και τον κωδικο! Τοσο πονηροι δεν ειστε τελικα.
_ΟΚ. My english not very good, με ειπε ο τυπος. Του το ξαναειπα σε αργα αγγλικα και απαντησε οτι αν δεν εχεις κλειδι, δε μπορεις να βαλεις μπρος.
"Σωστα" σκεφτηκα και θυμηθηκα τις αμερικανικες ταινιες που οι τυποι σκιζουν την ταπετσαρια, τραβανε τα καλωδια τα ενωνουν σα να ειναι το πιο ευκολο πραγμα στον κοσμο και ξεκινανε.
_Τελος παντων. Ρε κολλητε, το αμαξι μπορει να μεινει εδω μεχρι να φυγω?
_Φυσικα.
_Εννοω θα το παρω αργοτερα. Δε σας ενοχλει?
_No problem.
Ευχαριστησα και εφυγα για το εστιατοριο.
Ειχαμε γελιο με τα παιδια. Φαγαμε ωραια, kosher. Kosher ειναι το αντιστοιχο του χαλαλ των Μουσουλμανων. Οι Εβραιοι δεν τρωνε χοιρινο. Επισης δεν ανακατευουν ποτε κρεατικα με γαλακτοκομικα προϊόντα. Σπαγκετι Μπολονεζ (με κιμα και τυρι δηλαδη) απαγορευεται. Νομιζω πρεπει να περασουν 2 ωρες μεταξυ κρεατικου και γαλακτοκομικου. Να εχεις χωνεψει το ενα δηλαδη, πριν μπει το αλλο στο στομαχι. Εχει να κανει με το πνιξιμο του ζωου στο γαλα της μανας του, νομιζω. Επισης τα θαλασσινα ΔΕΝ ειναι κοσερ επειδη δεν εχουν σπονδυλικη στηλη. Δηλαδη, οι σωστοι Εβραιοι δεν τρωνε μυδια, καλαμαρια, γαριδες, καραβιδες και αστακους. Αυτα που τρωνε δηλαδη οι Ελληνορθοδοξοι τη Μεγαλη Παρασκευη πινοντας ασπρο κρασακι για να συμπασχουνε με το Χριστο και να εξαγνισουνε τον εαυτο τους απο την αμαρτια του κρεατος.
Ηθελα να ηξερα, τα τσιμπουκια επιτρεπονται τη Μεγαλοβδομαδα? Κρεας δεν ειναι κι αυτο?
Α, οχι. Ψαρι ειναι. Λουτσος!

Καναμε χαβαλε παντως και με ξαναπροειδοποιησαν για τη ζεστη.
_Ηρεμειστε ρε πουστη μου. Εχω ξαναπαει σε ερημο. Ειμαι και ενηλικας. Ξερω τι να κανω.
_Που θα μεινεις? Στο Beresheet?
_Οχι ρε παιδια σε youth hostel. Ειναι 15 φορες φθηνοτερο και για εναν υπνο ειναι οτι πρεπει.
Γουρλωσαν ολοι τα ματια.
_Δεν εισαι λιγο ...
_Τι λιγο? Λιγο μεγαλος? Λιγο πλουσιος? Λιγο μαλακας? Για να μεινω στο youth hostel? Μην ανησυχειτε. Προχθες κοιμομουν σε youth hostel στην Ελβετια.
_Ναι, αλλα αλλο Ελβετια και αλλο Ισραηλ.
_Εγω παντως οπως το ειδα στο ιντερνετ, μου φανηκε καλυτερο στο Ισραηλ. Θα σας πω οταν γυρισω.
Τελικα καποια στιγμη φυγαμε. Πηρα τηλεφωνο την ξαδερφη μου να βρεθουμε σε ενα 20 λεπτο στο Mamilla και πηγα να τσεκαρω αν ολα πανε καλα με το αμαξι. Ειχε ηδη σκοτεινιασει.
Κατεβηκα στο παρκινγκ και ειδα ενα θεαμα που με ψιλοτρομαξε. Ενας μαλακας ειχε παρκαρει στην εισοδο της AVIS και δε μπορουσα να βγω. Αρχισαν να με ζωνουν τα φιδια. Το αφησε για λιγο ή θα μεινει εκει ολο το βραδυ?

Ανεβηκα παλι πανω να βρω καποιον υπευθυνο για το παρκινγκ. Βρηκα τον Ιτάι.
_Τι εγινε?
_Μαλακα! Εχω προβλημα καποιος με εχει κλεισει.
_Ουπς! Για παμε να δουμε. 
Κατεβηκαμε και για να μην τα πολυλογω, ο Ιτάι βρηκε την ασφαλεια του παρκινγκ, που μας ειπε οτι το αυτοκινητο αυτο ειναι της AVIS και το βαζουν εκει για να μην παρκαρουν οι ασχετοι. Κι εγω που με εχουν κλεισει?
_Ε, αυριο το πρωι.
_Τι λες μωρη καριολα??? Πρεπει να φυγω.
_ΟΚ. Θα τους παρουμε τηλεφωνο. 
Πηρε καποιον και μετα απο μερικες κουβεντες μου τον εδωσε.
_Θελω να παρω το αυτοκινητο μου και το εχετε μπλοκαρει!
_Ποιο ειναι το αυτοκινητο σου?
_Ενα κοκκινο Punto!
_Sorry, δεν υπαρχει κοκκινο Punto στο παρκινγκ μας! Οταν εφυγα δεν υπηρχε κοκκινο Punto.
_Δηλαδη, τι εννοεις? Οτι ειμαι τρελος, δεν εχω τι να κανω, και σε παιρνω τηλεφωνο βραδυατικα απο ενα υπογειο παρκινγκ στην Ιερουσαλημ, να σου ζητησω να μου ανοιξεις χωρο για να βγαλω το κοκκινο Punto που δεν υπαρχει??? 
Στο σημειο αυτο ο Ιτάι και η φυλακας του παρκινγκ ειχαν πεσει κατω απο τα γελια. Σιωπη απο την αλλη ακρη της γραμμης....
_Φιλε εισαι ακομα εκει?
_Ναι ναι!
_Τι θα κανουμε τωρα?
_Αυριο το πρωι θα ερθεις.
_Οχι. Εχετε κανει μαλακια. Ρωτησα ΔΥΟ συναδερφους σου και μου ειπαν και οι δυο να το αφησω εκει. Τωρα θα ερθει καποιος να μου το δωσει.
_Πρεπει να παρω εκατο τηλεφωνα και να ζητησω αδεια απο τους προϊσταμενους μου.
_Παρε.
_Θα χρειαστω και 2 ωρες μεχρι να ερθω.
_Θα περιμενω.
Ακουστηκε ενα παραξενος ηχος στην αλλη ακρη της γραμμης. Κατι σα "χρμφγκρ". 
Κατι σαν αυτο που κανουν τα γαϊδουρια οταν τραβανε φορτωμενα τον ανηφορο. 
Κατι σαν το επιφωνημα που βγαζει 80αρης παππους που 15Αυγουστο ανεβαινει στο πλοιο για να παει να προσκυνησει στην Τηνο και διπλα του ανεβαινουν ουρλιαζοντας χαρουμενοι οι gay για τη Μυκονο. Ενας τετοιος ηχος. Χρμφγκρ. Ακουστηκε σαν συγκαταβαση. Και συμπληρωσε.
_ΟΚ. Ασε το τηλεφωνο σου στη φυλακα και θα σε παρουμε.
_Toda! (Ευχαριστω)
Χαιρετησα και ευχαριστησα τον Ιτάι. Πανω στην ωρα ειχε ερθει και η ξαδερφη μου. Με ειδε που ημουν φορτωμενος, ειχα να τη δω και αρκετα χρονια, "Ελα παμε μια βολτα στην πολη", μου ειπε.
_Παμε στο Kotel? της ειπα.
_Τι ειναι αυτο?
_Καλα εδω δε ζεις? Το Τειχος των Δακρυων.
_Kotel λεγεται? Δεν το ηξερα. Δεν εχω παει και ποτε. Δε με ενδιαφερει!
_Τι εννοεις δεν εχεις παει ποτε??? Μενεις 3 χρονια εδω και δεν εχεις παει ποτε? Πως γινεται αυτο? Εισαι χριστιανοταλιμπαν και αγνοεις επιδεικτικα τους Εβραιους?
_Οχι, αλλα οταν μενεις σε αυτη την πολη και δεν ερχεσαι για μερικες ωρες ή μερικες μερες σαν τουριστας, απλα ξενερωνεις απο ενα σημειο και μετα. Εδω ολοι τσακωνονται με ολους. Οι Εβραιοι φτυνουν τους δικους μας παππαδες. Οι δικοι μας βριζουν τους Αρμενιους. Οι Αρμενιοι  τους Μουσουλμανους. Οι Μουσουμανοι τους Εβραιους. Οι δικοι μας τους Καθολικους. Οι Καθολικοι τους Εβραιους. Μιλαμε για απιστευτα σκηνικα!
_Απιστευτη πνευματικη καθυστερηση ετσι? Και ολα αυτα στο ονομα του Θεου! Που για ολους αυτους τους ουγκα-ουγκα ειναι ο ιδιος!
Τελικα φτασαμε στο Kotel
Ξεχωριστος χωρος προσευχης για αντρες και γυναικες.
Δειτε πως τις εχουν στριμωξει! Ειναι λογω του φιδιου και του μηλου. Μην ξεχναμε οτι η γυναικα παρεσυρε τον αντρα στο να ξεγελαστει απο το φιδι και να δαγκωσει το μηλο. Οχι απλα αχρηστη, αλλα και επικινδυνη. Κατι σαν Ελληνας ψηφοφορος.
Γενικα στις μονοθεϊστικες θρησκειες, η γυναικα ειναι κατωτερο ον και η μοναδικη αξια της ειναι να ικανοποιει τον αντρα και να τεκνοποιει. 
 Ολες καριολες ειναι. Εχει δικιο η Εκκλησια. 
Αυτα διαβαζουν και τα παληκαρια εδω. 
Για να ανοιξουν τα ματια τους, και να μην τα καταστρεψει η παγκοσμιοποιηση, οι Γερμανοι, οι Αμερικανοι και οι Εβραιοι. Εεεεεε, δεν κολλανε εδω οι Εβραιοι.... Αληθεια, οι ακατοικητοι Εβραιοι, ποια εθνοτητα χρησιμοποιουν για να κατηγορουν καποιους ως Εβραιους?
Καναμε μια βολτα στην πολη, και αραξαμε στο Mamilla να πιουμε μια λεμοναδα. 
Αλκοολ και τετοια σατανικα δε βρισκεις ευκολα στην Iερουσαλημ. Αυτοι ειναι πιστοι! Οχι σαν κι εμας. 
_Ρε, τωρα που το θυμηθηκα, ξερεις τι σημαινει αυτο το παραξενο ΤΦ? Τροχονομος Φαρφαρα?
_Κοντα επεσες. Φύλακες Τάφου!
Τελικα, το κινητο χτυπησε και ηταν οι τυποι απο την AVIS.  
_Ελα το αυτοκινητο σου ειναι ελευθερο.
_Ποιο αυτοκινητο? Δεν ειπαμε οτι δεν υπαρχει κανενα κοκκινο Punto στο γκαραζ? Ολα ειναι ενα ψεμα...
_????
_ΟΚ, πλακα κανω. Ερχομαι.
Το αστειο ηταν οτι οι 2 τυποι που ηρθαν να μου ελευθερωσουν το αυτοκινητο ηταν οι ιδιοι που με ειχαν διαβεβαιωσει οτι μπορω να το αφησω εκει!
Ηταν αργα οταν ξεκινησα για τη Μασαντα, διπλα στη Νεκρα Θαλασσα. 100 χιλιομετρα μακρυα. 
Νυχτα. Γαμηθηκα μεχρι να βγω απο την πολη.
Αλλα μετα ημουν τελειως μονος στο δρομο. Oδηγουσα για αρκετη ωρα σε εναν αδειο επαρχιακο δρομο που θυμιζε την Παλαια Εθνικη Αθηνων - Κορινθου. Με αρκετες στροφες, οπως στο υψος της Κακιας Σκαλας, ανευ γκρεμου ομως.
Αριστερα μου ηταν συνεχεια η Νεκρα Θαλασσα και στο βαθος τα φωτα απο τις παραλιακες περιοχες της απεναντι οχθης, που ανηκει στην Ιορδανια.
Με σταματησε σε ενα check point και μια περιπολος του Ισραηλινου στρατου, αλλα με αφησαν αμεσως να φυγω και μετα απο λιγο, περασμενα μεσανυχτα, εφτασα κατω απο τη Masada. 
Ειχε 35 βαθμους! Στο Hostel βασιλευε απολυτη ησυχια. 
Πηρα το κλειδι και ανεβηκα στο δωματιο. Το αρκουδισιον δουλευε στο φουλ. 
Μεσα κοιμοντουσαν αλλοι 4 μαντραχαλεοι. Μπηκα για ενα γρηγορο ντουζακι. 
Ηταν η μερα για το εβδομαδιαιο μπανακι. Βγηκα και ξαπλωσα. 
Ειχε παει 01:00. Θα σηκωνομουν σε λιγοτερο απο 4 ωρες για να αρχισω το ανεβασμα πριν τις 05:00. 
Επρεπε να ειμαι στις 06:00 στην κορυφη της Masada για να δω τον ηλιο να ανατελει πισω απο τα βουνα της Ιορδανιας και πανω απο τη Νεκρα Θαλασσα.
To be continued (soon).