Ζαρντινιερα μ.Κ. (μετα Κρισεως): Knicks vs. Bulls @MSG

Την προηγουμενη βδομαδα βρεθηκα για ενα συνεδριο στη Νεα Υορκη και το highlight του ταξιδιου ηταν το εναρκτηριο παιχνιδι του ΝΒΑ στο Madison Square Garden.
New York Knicks vs. Chicago Bulls.

Αλλο highlight ηταν η θεα απο το δωματιο του ξενοδοχειου στην Times Square.

Οπως γνωριζετε, εμεις οι αριστεροι εχουμε δεξιες τσεπες, και λιγο πριν βγει ο Τσιπρας και καταστρεψει το συμπαν,

ε γουσταρουμε να τα καψουμε τα λεφτα μας. Πριν μας τα καψει ο Αλεξης.

Απεναντι το Empire State Building. Εκει που ειχε ανεβει ο King Kong.

Που εμοιαζε λιγο με το Βενιζελο και πολυ με τον Παναγιωταρο,

αλλα δεν ηταν ουτε τοσο μοχθηρος οσο ο πρωτος, ουτε τοσο σκατοφατσα οσο ο δευτερος.

Και εδω η Times Square, που ονομαστηκε ετσι οταν οι New York Times μετεφεραν τα κεντρικα τους γραφεια πανω στην πλατεια. Το σημερινο κεντρο της Γης. Τουλαχιστον αυτο ειναι το συναισθημα που εχει ενας νορμαλ ανθρωπος οταν βρισκεται εδω.

Στο βαθος φαινεται λιγο το Chrysler Building. Ισως ο πιο ωραιος ουρανοξυστης της πολης.

Στο Chrysler Building προσγειωνεται ο Carl Lewis στη διαφημιση της Pirelli και χαζευει το λαστιχενιο πελμα του.

Το παιχνιδι των Knicks εγινε την Τεταρτη, αλλα το πρωταθλημα ξεκινησε την Τριτη. Στην Times Square μαλιστα ειχαν στησει και μια εξεδρα οπου διαφοροι καλεσμενοι σχολιαζαν το καινουργιο πρωταθλημα. Απ΄ ευθειας οι οθονες εδειχναν το παιχνιδι των Houston Rockets με τους Lakers. Ναι, επαιξε και ο Παπανικολαου. Πλησιασα την εξεδρα μπας και δω κανενα γνωστο αναμεσα στους σχολιαστες και εμεινα με ανοιχτο το στομμα!

Ηταν o Shaquile O’Neil (γνωστος και ως Shaq Attack), o Charles Barkley (γνωστος και ως Round Mount of Rebound) και ο Kenny Smith. Τον τελευταιο δεν τον αναγνωρισα και μου τον ειπε ενας τυπος που εβγαζε φωτογραφιες διπλα μου. "Orlando Magic δεν επαιζε?" τον ρωτησα.

"Οχι, Houston Rockets." Τελικα επαιζε και Orlando Magic...

Χαζεψα λιγο, φωτογραφισα με το κινητο και συνεχισα προς το ξενοδοχειο.

Στο πεζοδρομιο ειδα κοσμο να περιμενει κατι.

Πλησιασα και ειδα οτι ο κοσμος στεκοταν μπροστα απο την παραξενη εισοδο ενος θεατρου, αλλα πρωτον ηταν λιγο αργα για να ξεκιναει παρασταση και δευτερον η προσοψη ηταν λιγο αποκρουστικη για θεατρο του Broadway, εστω και αν ηταν σε ενα στενο πισω απο τη Broadway Avenue.

"Τι εγινε ρε κοριτσια?" ρωτησα. "Τι ωρα ειναι αυτη για να πατε θεατρο?".

"Δεν παμε! Περιμενουμε τους ηθοποιους να βγουνε. Τελευταιος εχει μεινει ο Ewan McGregor!" μου ειπε γεματη χαρα μια μπουρουχοαυστραλεζα.

"Αληθεια? Θα περιμενω κι εγω! Λες ν΄αργησει?"

"Μπα, ειναι ο τελευταιος!"

Και μετα απο κανα 5λεπτο χαζοχαρουμενης αναμονης με κοσμο που εκανε τρελο χαβαλε μεχρι να βγει ο Ewan, αυτος εμφανιστηκε και αρχισε να υπογραφει αυτογραφα στους fans.

Ξαφνικα ακουστηκε μια φωνη με εντονη βρετανικη προφορα απο το απεναντι πεζοδρομιο.

"Ewan! Will you take a picture with me mom? She has her 80th birthday today!".

"Of course!" ειπε ο Ewan και την αγκαλιασε αμεσως.

Ειπα να τον ρωτησω αν μιλαει καθολου ελληνικα, μιας και η γυναικα του ειναι ελληνικης καταγωγης, αλλα αμφιβαλλω αν μιλαει καν εκεινη και δεν του ειπα τιποτα.

Quiz:

Πως εφυγε ο Ewan?

Α. Με stretch limo

B. Με Ferrari

Γ. Με Porsche

Δ. Με Hummer

Χασατε. Σιγουρα οχι με Hummer.

Hummer βλεπω στη Μυκονο τα καλοκαιρια. Ενδεικνυνται αλλωστε για τα σοκακια του νησιου.

Χασατε γενικα, γιατι σωστη απαντηση δεν ειναι καμμια απο τις 4. Σιγα μην ηταν.

Με ποδηλατο εφυγε...

Τα συνηθιζει αυτα ο Ewan. Εχει φυγει 2 φορες ταξιδι με τη μηχανη και τα 2 βιβλια που εχουν κυκλοφορησει για τα ταξιδια του ειναι καταπληκτικα.

Μια φορα για το γυρο του κοσμου,

και μια φορα για τη διασχιση της Αφρικης.

Υπηρξε και μινι σειρα στην τηλεοραση, αλλα δεν την ειδα...

Το επομενο βραδυ ξεκινησαμε με τα ποδια για το θρυλικο Madison Square Garden.

"Τhe most famous arena in the world" οπως λενε οι φιλοι μας οι Αμερικανοι.

Δεν ειναι και μακρυα. Πανω στην 8th avenue, απο τη 43th street περπατησαμε στην 33th str.

Ακριβως στον ιδιο δρομο που βρισκεται το Empire State Βuilding.

Πρακτικοτατο. Οπως βλεπετε, the most famous arena in the world και το πιο διασημο κτιριο της Νεας Υορκης χωρανε ακριβως στην ιδια φωτογραφια!

Και μετα απο λιγο ανεβασμα με κυλιομενες σκαλες φτανεις στο διαδρομο,

(φουαγιε δεν το λεμε στα χελληνικα?) περιμετρικα της αρενας.

Οπου κρεμονται εικονες απο παλιες εποχες και θρυλικες στιγμες.

Σ΄αυτην εδω αναφερεται και ο Antonio Davis, ο οποιος ειχε ερθει πιτσιρικας να παιξει στην Παναθα.

Την εποχη που η Παναθα εχανε και απο το Περιστερι του Γρυλιωνακη. Πλακα-πλακα, το Περιστερι μαζι με τον Πανιωνιο ηταν οι μεγαλυτερες συνοικιακες ομαδες στην Ελλαδα, τις καλες εποχες του μπασκετ.

Ο Antonio Davis (εδω με την κορη του) ηταν καλο παιχτακι αλλα δε μπορουσε να βαλει βολες με τιποτα.

Εδω η εισοδος στον κυριο χωρο.

Και μετα απο μερικα σκαλακια... Δεος!

Το Madison Square Garden ή αλλιως MSG ή απλως The Garden δεν ειναι γηπεδο μπασκετ.

Ειναι πολυχωρος που φιλοξενει τους Knicks, τους New York Rangers στο χοκεϋ, αγωνες μποξ, συναυλιες κλπ.

Το συγκεκριμενο κτιριο μονο square δεν ειναι, καθως ειναι ολοστρογγυλο;-)

Το πρωτο ηταν οντως τετραγωνο και ηταν ετσι.

Το σημερινο ειναι το 4ο. Αν και η αληθεια ειναι οτι το "square" δεν αναφερεται στο τετραγωνο σχημα,

αλλα στην πλατεια, μια και το πρωτο ηταν στη Madison Square.

Χωραει περιπου 20.000 θεατες αναλογα με το θεαμα. Τα καθισματα του δεν ειναι αναδιπλωμενα καθισματακια απο αυτα που εχουμε στα ελληνικα γηπεδα και τα σπας για να τα πεταξεις στο γηπεδο οταν ο Διαμαντιδης σου εχει πεταξει το τριποντο στα 2" πριν τη ληξη και τον πινεις για μια ακομη φορα.

Ειναι πολυθρονες σαν αυτες που εχουν τα καλα σινεμα ή τα θεατρα.

Αλλωστε πιο πολυ με θεατρο μοιαζει παρα με γηπεδο.

Σε καθε θεση υπηρχε κι ενα ασπρο καβλιτζεκι, το οποιο το πηρα χαμπαρι μετα. Θα δουμε τι ηταν.

Α, βασικα οι Αμερικανοι δεν πανε ουτε να βρισουν, ουτε να φωναξουν, ουτε καν να δουνε μπασκετ.

Για να φανε πανε στο γηπεδο. Δειτε πιτσες!

Και λουκανικα. Εφαγα κι εγω ενα οταν πεινασα. Γαματο! Και τεραστιο.

Εδω η φιλη μου η Τερεζα η Ισπανιδα τσεκαρε τα εισιτηρια.

Θα γεμισει ρε Τερεζα το μαγαζι? τη ρωτησα.

Oh yes! Absolutely! You will see.

Για τους Ελληναρες που ειναι εκλεπτυσμενοι και οχι αξεστοι βλαχοαμερικανοψυχοι κρυοκωληδες, και δεν πινουνε μπυρες ασταματητα, υπηρχε και το αναλογο μπαρακι με τα εθνικα μας ποτα.

Κοπελια! Πιασε ενα διπλο Τζονυ μπλακ λέιμπελ με παγο. Ονδεροξ που λετε στο Αμερικα.

Εδω τα λουκανικα.

Very professional. Με το θερμομετρο μετρουσαν τη θερμοκρασια να δουν αν ειναι ετοιμα.

Επειδη ο ψηστης ειχε ψιλοπυρετο, το εβγαζε απο τα λουκανικα, το τιναζε, το εβαζε κατω απο τη μασχαλη του, τσεκαρε τη θερμοκρασια του και μετα το εγλυφε για να το καθαρισει και το ξανακαρφωνε στα λουκανικα.

Οι ομαδες ειχαν ετοιμαστει.

Και ο κοσμος αρχισε σιγα σιγα να γεμιζει το χωρο.

Ο Carmelo Anthony ζεσταινοταν και μας ζεσταινε.

Εδω ο Spike Lee, ισως ο διασημοτερος κατοχος διαρκειας των Knicks, φωτογραφιζεται με μια καυλιαρα.

Κι εγω φοραω αυτο το βραχιολακι που μας εχουν μοιρασει στα καθισματα.

Βραχιολακι ηταν τελικα. Σε τι χρησιμευε? Θα το δουμε παρακατω.

Ακομα δεν καταλαβα τι πουλαγε ο τυπος. Για μαλλι της γριας μου φανηκε.

Και μερικες ρετρο φωτογραφιες απο το παρελθον των Knicks.

Και οταν σβηνουν τα φωτα, ερχονται οι Blue Man Group. Μια παρεα μπλε τυπων, κατι σαν τα γαλαζια παιδια της ΝΔ. Στο χρωμα βεβαια μονο, γιατι αυτοι δεν ειναι τρωκτικα που μασουλανε το δημοσιο χρημα, αλλα απιστευτοι entertainers.

Βεβαια ξεχασα. Ουτε τα γαλαζια παιδια ειναι τρωκτικα. Ειναι "νοικοκυραιοι".

Τρωκτικα ειναι οι Συριζαιοι... Ετσι ειπε ο Αδωνις τουλαχιστον.

Απολαυστε!

Αυτα τα φωτακια που αναβοσβηνουν ειναι τα βραχιολακια. Λυθηκε το μυστηριο.

Και μετα οι 2 ομαδες στηθηκαν σε παραταξη,

και το κοινο σηκωθηκε ορθιο,

για να ακουσει τον εθνικο υμνο των ΗΠΑ.

Στα χελληνικα εχει ονομα και τον λεμε Αστερόεσσα (επειδη αναφερεται στην αστεροεσσα σημαια = The Star-Spangled Banner). Η μελωδια προερχεται απο ενα αγγλικό τραγούδι που ονομαζεται "To Anacreon in Heaven", ενα τραγουδι μιας λεσχης του Λονδινου που ονομαζοταν Anacreontic Society. Οπως υποπτευεστε, εχει παρει το ονομα της απο τον ποιητη Ανακρεοντα! Τι μαθαινει κανεις διαβαζοντας Ζαρντινιερα!

Επλιζω να με διαβαζει και ο Αντωνης, γιατι αυτη η πληροφορια ειναι μαλλον το τελευταιο ατου της κυβερνησης. Αυτο αποδεικνυει οτι ολα στον κοσμο ειναι ελληνικα. Και το γεγονος αυτο χαροποιει και κανει περηφανους ολους τους Ελληνες που ψηφιζουν ΝΔ και ΧΑ, και δυσαρεστει τους αναρχοαπλυτους θολοκουλτουριαρηδες μιζερους της ανθελληνικης Αριστερας.

Πριν την Αστερόεσσα, εθνικος υμνος των ΗΠΑ ηταν το "Για να μην τρελαθω, γυριζω τις νυχτες" του Αντυπα.

Τον υμνο (τον καινουργιο, οχι τον παλιο του Αντυπα) τον ειπε η Joan Jett.

Τη θυμαστε απο τα 80s? "I love rock and roll" και "I hate my self for loving you".

Τη στιγμη της ανακρουσης του υμνου, αεροπλανα F-16 της πολεμικης αεροποριας εκαναν εντυπωσιακες επιδειξεις στον εναεριο χωρο μεσα στο Madison Square Garden γεμιζοντας υπερηφανεια το Αμερικανικο κοινο.

Δεν ξερω αν τα αυτια μας πονεσαν τοσο απο το θορυβο των αεροπλανων,

οσο απο την ερμηνεια της αειθαλους Αμερικανης αοιδου.

"Αοιδου" εγραψα, οχι "αιδοιου". Διαβαστε καλυτερα πριν σχολιασετε.

Α ναι. Μια που λεμε για αιδοια, ειχε και τετοια.

Νομιζω λεγονται Cheerleaders και ειναι κατι σαν την κυβερνηση του Αντωνη.

Δηλαδη μια παρεα απο αιδοια. Απλα ειναι λιγοτερο γελοια και πολυ πιο χαρουμενα.

Ο κυριος που εχει τη μπαλα ειναι ο Joakim Noa. Για τους παλαιοτερους και πιο καλλιεργημενους αναγνωστες, πιθανως το ονομα να θυμιζει κατι, καθως ειναι ο υιος του παλαιου Γαλλου διασημου τενιστα Yannick Noah.

Που μοιαζει μεν με τον Καρεμπέέέέ (τον πρωην αντρα της μουναρας της Σκλεναρικοβας),

αλλα το μαλλι του ειναι πιο σφουγγαριστρέ.

Ο αλλος διασημος Ευρωπαιος ειναι ο Pau Gasol.

Ετοιμοι για jump ball?

Προσοχη. Το 11 δεν ειναι ο Μπιγκ Σοφο. Ουτε καν ο Μπιγκ Μακης.

Και παμε.

Αντε, σας εχω και σε βιντεο την πρωτη επιθεση.

Και την επομενη.

Στο NBA υπαρχει και το νουμερο 0 και δεν εχει να κανει με την επιδοση του παιχτη.

Θυμαμαι μαλιστα το Robert Parish των Celtics να φοραει το 00.

Στο 1ο time out εμφανιστηκε και ενας τυπος απο το America's got talent και εκανε κατι ωραια ακροβατικα.

Το απιστευτο σκυλακι που ειχε μαζι, ξεσηκωσε τον κοσμο.

Α βεβαια. Ειχαμε και celebrity row.

Και για να αφηνιαζει το ξενερωτο κοινο, που και που ανεβαιναν οι τυποι με τις τυπισσες και πεταγαν μπλουζακια.

Μονο ετσι καταφεραν να κανουν τους Αμερικανους να ουρλιαζουν.

Στο παιχνιδι μεσα ηταν Παναγιτσες.

Καμμια σχεση με το ΟΑΚΑ.

Κι αλλοι celebrities, που εγω δε γνωριζα.

Και διαφημιστικα οικολογικου περιεχομενου.

Καποια στιγμη βγηκε και η Ολγα Κεφαλογιαννη-Βαρδινογιαννη με ενα βαθυ ντεκολτε να διαφημισει τον ταφο της Αμφιπολης, αλλα οι Αμερικανοι δεν εντυπωσιαζονται ουτε με βαθια ντεκολτε, ουτε και με τους ταφους, και η Ολγα εφυγε με το κεφαλι κατω και τα βυζια ψηλα. Και πηγε σε χωρες που την καταλαβαινουν οπως την Τουρκια, το Καταρ και το Μπαχρέιν. Οχι πως τους ενδιαφερουν οι αρχαιοι ταφοι τους Αραβες, αλλα τουλαχιστον αυτοι θαυμαζουν τα βαθια ντεκολτε και τα μεγαλα μεμετια, γιατι οπως και να το κανουμε, αλλο πραμα να σου πεταγονται τα κρητικα βυζομπαλα στη μουρη και αλλο να ψαχνεις να τα βρεις πισω απο πληθος υφασματων, φερετζεδων κλπ.

Οι Bulls αρχισαν να χτιζουν διαφορα και σιγα σιγα ηρθε και το ημιχρονο και πηγαμε για φαΐ.

10,50$ για ενα (μεγαλο μεν) δεν ειναι και λιγα λεφτα...

Στο 2ο η διαφορα μεγαλωνε, το ματς αρχισε να χανει το ενδιαφερον του κι εγω αρχισα να ψαχνω διαφορες οπτικες γωνιες. Ξεχασα να πω οτι στο κεντρο του γηπεδου κρεμοταν μια οθονη με Α-Π-Ι-ΣΤ-ΕΥ-Τ-Η ευκρινια!

Α-Π-Ι-ΣΤ-ΕΥ-Τ-Η! Η φωτογραφια δε μπορει να την αποδωσει.

Κρεμοντουσαν επισης και τα λαβαρα των Knicks.

Η φανελα του Pat Ewing, του Bill Bradley και αλλων.

Καθως και τα λαβαρα των 2 "παγκοσμιων" πρωταθληματων.

Εδω η θεα απο την εσωτερικη γεφυρα του γηπεδου. Τη μια εκ των 2.

Το παιχνιδι συνεχιζοταν,

αλλα στο επομενο διαλειμμα, ειχαμε διαγωνισμο χορου.

2 τυποι, προφανως επιλεγμενοι τυχαια απο το κοινο (δεν προσεχα, ειναι η αληθεια) διαγωνιζονταν στο χορο.

Πρωτος ξεκινησε ο χοντρουλης. Ηταν επιεικως απαραδεκτος και στην Ελλαδα θα ειχε φαει τρελο κραξιμο.

Μετα ανελαβε ο δευτερος. Ο Κινεζουλης.

Και καπακι ακολουθησε η ψηφοφορια του κοινου.

Παρτε!

Εμενα παντως μου εκανε εντυπωση οτι παρα την τρομερη διαφορα αναμεσα στους 2 χορευτες, ο 1ος (ο χοντρουλης ντε) πηρε αρκετο χειροκροτημα και καθολου γιουχα. Ενταξει δεν τον ειδατε, αλλα πιστεψτε με, στην Ελλαδα θα τον ειχανε παρει με τις ντοματες και με τα καφασια...

Και στο τελος ο νικητης ο Κινεζουλης, κερδισε μια κρουαζιερα στην Καραϊβικη.

Εξ΄ ου και το καραβι (το οποιο δεν εχει καμμια σχεση με το τετοιο που το σερνει).

Α, μια και λεμε για το τετοιο που σερνει το καραβι, να και η Heidi.

Η πιο ωραια και η πιο αντισεξουαλικη Γερμανιδα. Πανεμορφη, αρκει να μην ανοιξει το στομα της...

Η ατμοσφαιρα οπως σας ειπα παραηταν ησυχη!

Ενταξει, δε γουσταρω και την καφριλα του ΟΑΚΑ που καπνιζει ολο το γηπεδο, αλλα οχι κι ετσι ρε πουστη!

Αμα δε φωναζεις την ωρα που μπαινει αλλαγη ο Παππας, "Γεια σου Παππα, Παππα, γαμω τον Πειραια!",

τι παιχνιδι να ευχαριστηθεις? Τι θυμηθηκα τωρα...

Εντωμεταξυ η ξενερωτη εξεδρα ξυπνουσε καθε φορα που μοιραζανε μπλουζακια ή οταν τους επαιρνε η καμερα. Μου θυμιζε παλια ρεπορταζ του Star σε μπαρακια και κλαμπακια με την ηλιθια ρεπορτερ να ρωταει τσιριχτα "Πως περναμε?" και τις χαζογκομενες να ουρλιαζουν "Περνάάάμε τέέέλειαααα!"

Η εσωτερικη γεφυρα που ελεγα πιο πριν, λεγεται Chase Bridge.

Ισως σας μπερδευει λιγο η εικονα, αλλα δεν ειναι το τελευταιο μερος της κερκιδας πανω-πανω,

αλλα ιπταται πανω απο την κερκιδα, χωρις ομως να εμποδιζει τη θεα στον αγωνιστικο χωρο.

Να και τα μωρα!

Και τα αγρια μωρα.

O Larry Johnson και ο John Starks.

Οσο και να φωναξουν ομως, οταν εισαι αραγμενος στην πολυθρονα, που να σηκωνεσαι τωρα?

Χαλαράάά!

Οταν η διαφορα αρχισε να ξεφευγει τελειως και ο κοσμος να φευγει, κατεβηκα και πιο χαμηλα.

Στις θεσεις των 500$.

Α, δε σας ειπα. Το πιο φθηνο εισιτηριο που βρηκα στα ορεινα μαζι με τις αρκουδες και τα εντελβάις, ειχε 180$!

Τα πληρωσες? Εμ τι, τζαμπα μπηκα?

Ηταν το εναρκτηριο παιχνιδι της σαιζον. Και δεν ξερω ποτε θα ξαναβρεθω σε τετοια ευκαιρια.

Αξιζε? Oh yes!

Απο το καινουργιο σημειο, ειχα και πιο καλη θεα στους celebrities.

Taylor Swift, Ben Stiller, John McEnroe, Spike Lee.

Και η Heidi στο βαθος.

Ενταξει, καποια στιγμη εγινε τσοντα ο αγωνας.

O τυπος διπλα μου ηταν με τους Bulls και πεταγοταν σε καθε καλαθι. Ειχε και υφος και υψος μπασκετμπολιστα και μου θυμιζε το Scottie Pippen. Πιασαμε και κουβεντα. Καλο παιδι. Ειχε φαση.