Παραδεισος (?) στην ερημο

Πριν πολλα χρονια ειχα βρεθει σε ενα σεμιναριο στο Βελγιο, πολυ κοντα στην Antwerpen, γνωστη στα ελληνικα ως Αμβερσα, μια πανεμορφη Βελγικη πανεπιστημιουπολη. 

Δανεισμενη απο το ιντερνετ

Το πανεμορφη ειναι πλεονασμος, μια και οι Βελγικες πανεπιστημιουπολεις ειναι (υποθετω ολες) πανεμορφες. Εκατσα 2 βδομαδες σε ενα ξενοδοχειο και ακομα θυμαμαι το καταπληκτικο φαγητο, τις φοβερες Βελγικες μπυρες και τις βραδυνες μπαροτσαρκες (αλλα και μπουρδελοτσαρκες – λιμανι γαρ) στην Αμβερσα. Η παρεα ηταν ετεροκλητη, απο Αγγλια, Ισπανια, Βελγιο, Γερμανια, Ιρλανδια, Πολωνια κλπ. αλλα ολα τα λεφτα ηταν ενας τυπος απο την Ουγγαρια, ο Αντρας. Δεν το λεω ουτε ειρωνικα, ουτε μεταφορικα, δηλαδη ο Ομορφαντρας, ο Αντρας ο Ατελειωτος κλπ. Απλα ετσι ηταν το ονομα του. ANDRÁS στα ουγγρικα, προφεροταν Andrásh. Ειναι το ουγγρικο Ανδρεας. Φανταστειτε φατσα μεταξυ Robero Begninni και Woody Allen.

Γυριζουν και ταινια τωρα μαζι στη Ρωμη

Φωνη απιστευτη και αγγλικη προφορα ακομα πιο απιστευτη. Δε θυμαμαι να εχω γελασει τοσο πολυ στη ζωη μου με ανθρωπο οσο γελασα με τον Αντρας τοτε. Ακομα γελαω οταν θυμαμαι τις ατακες του και ειδικα το στυλ με το οποιο τις ελεγε. Το κορυφαιο σκηνικο ηταν οταν εκανε παρουσιαση. Ενα απο τα θεματα του σεμιναριου ηταν να μαθουμε τεχνικες παρουσιασης. Επρεπε ολοι να κανουμε απο μια, με ελευθερη επιλογη θεματος. Χωρις ομως Power Point. Μονο με flip chart. Το τεραστιο μπλοκ, που γυρνας τις σελιδες. 

Ενας Βελγος παρουσιασε το αθλημα της ποδηλασιας και τη δημοφιλια του στο Βελγιο. 

Εγω παρουσιασα την προετοιμασια των Ολυμπιακων Αγωνων στην Αθηνα. Αλλοι αλλα θεματα που εχω ξεχασει και τελευταιος ειχε μεινει ο Αντρας. Κοντος, αδυνατος, κακασχημος με τεραστια γυαλια και απιστευτο θαρρος σταθηκε μπροστα μας και με την αστεια ουγγρικη προφορα του ξεκινησε.

"Θα σας μιλησω για την ευτυχια" ξεκινησε. Εκπληξη στα προσωπα ολων!

"Ολοι οι ανθρωποι σε ολες τις εποχες σε ολες τις κοινωνιες επιζητουν ενα πραγμα. Την Ευτυχια. Ισως ο καθενας την επιζητει με διαφορετικο τροπο, αλλα εγω θα προσπαθησω να τον συνοψισω σε κατι πολυ απλο. Θα σας δειξω τι ειναι ευτυχια και θα σας πω και τον τροπο να την αποκτησετε." 

Τα πρωτα χαμογελα ειχαν αρχισει να φευγουν απο τα προσωπα μας. Καποιοι ειχαν αρχισει να σκανε στα γελια και καποιοι αρχισαν να σκεφτονται οτι απο τις πολλες μπυρες που ειχε χτυπησει ο τυπος ειχε αρχισει να τα χανει... Αυτος ομως συνεχιζε ακαθεκτος.

"Τι μας κανει ευτυχισμενους? Ενα ωραιο σπιτι? Ενα εντυπωσιακο αυτοκινητο? Μια ωραια γυναικα διπλα μας? Ενα εξωτικο ταξιδι? Ολα αυτα μαζι? Και τι χρειαζομαστε για να το αποκτησουμε?" 

Σιωπη απο κατω...

"Τι αλλο? Λεφτα?" συνεχισε μονος του.

"Θα σας δειξω λοιπον το δρομο προς την ευτυχια! Θα σας δειξω τον τροπο να βγαλετε χρηματα! Ευκολα και γρηγορα!"

Και γυρισε τη σελιδα αποκαλυπτοντας το θεμα της παρουσιασης:

“How to rob a bank“ ("Πως να ληστεψετε μια τραπεζα") 

Kι εσκασε κι ενα χαμογελο ικανοποιησης για το πως καταφερε να μας εντυπωσιασει. Με μια εισαγωγη πολυ πιο φοβερη και απο αυτες του James Bond. Και φυσικα δε σταματησε εκει. Οι ατακες επεφταν με ρυθμο πολυβολου. Μιλαμε – γελουσαν και οι τοιχοι! Αφου καποια στιγμη ειδα τον Αγγλο που μας εκανε το μαθημα (και βιντεοσκοπουσε τις παρουσιασεις για να κανουμε αναλυση μετα), να εχει βγαλει ενα χαρτομαντηλο και να σκουπιζει τα δακρυα απο τα γελια.

Γιατι τα γραφω αυτα? Γιατι μολις γυρισα απο τη χωρα της ευτυχιας. Το Dubai. Που δεν ειναι η πωτευουσα των Ηνωμενων Αραβικων Εμιρατων, αλλα η πιο γνωστη πολη και το πιο γνωστο απο τα συνολικα 7 εμιρατα, τα οποια ειναι το Abu Dhabi (πρωτευουσα), Ajman, Fujairah, Ras al-Khaimah, Sharjah, και Umm al-Quwain. Με συνολικο πληθυσμο περιπου 8,5 εκατομμυριων, εκ των οποιων το 16% ειναι γηγενεις. 

Τη χωρα που οσοι ζουν εκει, εχουν τοσα πολλα λεφτα, που προσπαθουν να βρουν καινουργιους τροπους να τα χαλασουν. Ενταξει, υπερβαλλω λιγο, αλλα μου εκανε τρομερη εντυπωση το ποσα χαμογελα ειδα σενα απο τα μεγαλυτερα Mall του κοσμου. Το Dubai Mall με τα 1.200 καταστηματα και τα 37 εκατομμυρια (ναι εκατομμυρια) επισκεπτες το χρονο.

Και σκεφτομαι οτι ακομα και στη σημερινη μιζερη Αθηνα, ενα μερος που σιγουρα θα δεις χαρουμενες φατσες, ειναι το Mall στην Κιφησσιας. Δε μου αρεσουν τα malls, αλλα θα ημουν τυφλος αν δεν αναγνωριζα οτι ενας χωρος γεματος χλιδατα ρουχα, καλο φαΐ, κωλους και γενικα ωραιες εικονες, κανει τους ανθρωπους να αισθανονται ευτυχισμενοι. Οχι να ειναι, αλλα να αισθανονται. Και σε τελικη αναλυση, ποσο μεγαλη ειναι η διαφορα μεταξυ του ειμαι κατι και αισθανομαι κατι?

Το "Σκεφτομαι αρα υπαρχω" (Cogito ergo sum) του Καρτεσιου 

(οπως ονομασαμε στα ελληνικα το René Descartes) εχει αντικατασταθει απο το "Καταναλωνω αρα υπαρχω" και ειναι το συνθημα της σημερινης παγκοσμιοποιημενης κοινωνιας.

Εφτασα βραδυ στο Dubai με πτηση της Emirates.Χαρουμενη και φιλικη οπως ολες οι αερογραμμες των Ασιατικων χωρων με καλο φαγητο και ωραια γκομενακια απο ολον τον κοσμο. 

Καμια σχεση με τις Frau Blucher της Lufthansa. 

Το crew μιλουσε Αγγλικα, Αραβικα, Γαλλικα, Κινεζικα, Ιαπωνικα, Γερμανικα, Κορεατικα, και Ελληνικα! Και ισως και αλλες γλωσσες που δεν τις θυμαμαι. Δεν εχω δει πιο multi culti αεροσυνοδους. Συνολικα η Emirates εχει 17.000 αεροσυνοδους.

Στο αεροδρομιο με ξεπεταξε στα γρηγορα ενας Emirati υπαλληλος χωρις πολλες ερωτησεις. 

Βασικα εγω του εκανα ερωτησεις και συγκεκριμενα, αν εχει καποια θρησκευτικη σημασια η κελεμπια που φοραει και ο τροπος που φοραει την καφιγια του. Καφιγια λενε το σεντονι του κεφαλιου, αλλα δεν καταλαβα αν στα Εμιρατα το λενε ετσι ή γκουτρα ή αλλιως. "Οχι, ο καθενας το φοραει οπως θελει" ειπε και μου σφραγισε το διαβατηριο. 

Μπηκα σε ενα χλιδατο Lexus που μου ειχαν στειλει απο το ξενοδοχειο 

και ξεκινησα μεσα σε μια θολη ατμοσφαιρα απο την αμμοθυελλα που ειχε ξεκινησει μια μερα πριν και απλωνε μια Σκωτσεζικη ομιχλη σε μια πολη-θαυμα στη μεση (μαλλον καλυτερα στην ακρη) της Ερημου. Απεναντι το Palm ισα που φαινοταν μεσα στη θολουρα της νυχτερινης αμμοθυελλας. 

Διπλα σ΄ενα δωματιο του ξενοδοχειου, μερικοι χαρτοπαιζαν.

Το πρωι τα πραγματα δεν ηταν πολυ καλυτερα, αλλα ειχαμε σημαδια οτι σιγα σιγα θα φτιαξει ο καιρος. Μαρτιος και ειχε ηδη 30 βαθμους. Μια εβδομαδα πριν το θερμομετρο ειχε ακουμπησει τους 40.

Μεσα σε μια γκριζα ατμοσφαιρα (τελικα αυτη η εικονα με συνοδευει παντου στην Ασια ειτε λογω υγρασιας, ειτε λογω αμμοθυελλας) χαζευα απο τον 23^ο οροφο ενος κτιριου στην Media City την Seikh Zayed Road, ενα δρομο 520 χιλιομετρων το οποιο συνδεει τα Εμιρατα απο ακρη σ΄ακρη. 

Το κομματι του δρομου που διασχιζει το Dubai διαθετει 6 λωριδες ανα κατευθυνση και ειναι ο κομμουνιστικοτερος δρομος του κοσμου. Ειτε Yugo εχεις, ειτε Maserati, μεχρι 120 θα πας. Ανα 2 χιλιομετρα υπαρχει καμερα που σε φωτογραφιζει οταν ξεπερασεις τα 125. 

Και ειναι εντυπωσιακο να βλεπεις τα Hyundai να προσπερνανε τις Porsche. Πιστευω οτι ψυχιατρος οδηγων εξωτικων αυτοκινητων στο Dubai, πρεπει να ειναι πολυ επικερδης δουλεια. Το προστιμο ειναι περιπου 150€ οσο παραπανω και ναπηγαινεις, οποτε αν εχεις λεφτα μπορεις να πας για 10 χιλιομετρα με μια 300αρα να σκασεις κανα χιλιαρικακι ευρωπουλα, ετσι για να κανεις την καυλα σου. Αλλα και για να συμβαλλεις στην οικονομια ενος κρατους που χρειαζεται εσοδα τη στιγμη που κανενας απο τους εργαζομενους εκει δεν πληρωνει φορους. Οπως στην Ελλαδα περιπου. Dubai και Ελλαδα μοιζαουν τωρα που το σκεφτομαι. Στο Dubai μετετρεψαν την ερημο σε κρατος και για να μαζεψουν κοσμο δε ζητανε να πληρωνει κανεις φορους. Στην Ελλαδα, μαζεψαν κοσμο που δεν πληρωνει φορους και μετετρεψαν το κρατος σε ερημο.

Τιμη βενζινης στο Dubai = 0,30€ το λιτρο!

Στην ακρη του δρομου περναει το μετρο. Το μετρο δεν εχει οδηγο.

Εδω ο σταθμος του Jebel Ali

Αδειος γιατι ειναι εκτος πολης

Και το τρενο αδειο

Και χωρις οδηγο

Και περναει μπροστα απο το πιο ψηλο κτιριο του κοσμου. Το Burj Al Khalifa με υψος 828 μετρα. 

O Πυργος του Χαλίφα. 

Το αραβικο "Burj", βγαινει απο το γερμανογαλλικο "Burg", που βγαινει απο το λατινικο "Burgi", που βγαινει απο το ελληνικο "Πυργος".

 Ο σταθμος Khaleed bin Waleed με τα σπερματοζωαρια να κρεμονται.

 Απαγορευονται τα ψαρια στο μετρο. Μην ψαρωνετε.

Για μεσημεριανο πηγαμε στο Madinat ενα συγκροτημα κτιριων που αναπαριστα το κεντρο μια παλιας αραβικης πολης. 

Ολα καινουργια που να μοιαζουν παλια. Αλλα πολυ επιτυχημενα. Και στο βαθος το πιο γνωστο συμβολο του Dubai, το Burj Al Arab. 

Τι σημανει Burj στα αραβικα ειπαμε?

Το ξερω πως δυσκολευεστε να με πιστεψετε, αλλα δεν ειναι photoshop...

Εδω θα μεινουμε. Να μας θυμιζει την πατριδα!

Κι εδω βγηκαμε ξανα στον Seikh Zayed Road. Βασικα, οπου και να θες να πας απο εδω θα περασεις.

Αυτος ειναι ο πολυχρονεμενος εμιρης του Dubai που το εκανε αυτο που ειναι σημερα. Ειναι ο πατερας του σημερινου Εμιρη. Δε μοιαζει με το Μακη Δεμιρη ο Εμιρης?

Τι ειναι αυτο? Βιλα? Οχι ακριβως. 

Ειναι κατοικιες για φτωχους Emiratis, που εχουν εισοδημα χαμηλοτερο των 16.000 Dirham, δηλαδη 3.200€ το μηνα! Μη χαιρεστε. Δε μπορειτε να γινετε πολιτες του κρατους. Οσα χρονια και να ζειτε εκει... Εκτος αν παντρευτειτε κανεναν αυτοχθονα και μενετε μονιμα εκει για 5 χρονια νομιζω.
Το ετησιο κατα κεφαλην ΑΕΠ ειναι περιπου 60.000$ και φερνει τους κατοικους των ΗΑΕ στην 5η θεση στον κοσμο. Το νομισμα ειναι το Dirham και η λεξη προερχεται απο τη λεξη "Δραχμη". Αντε να σας κανω λιγο εθνικα υπερηφανους.

Ο ηλιος μεσα απο την αμμοθυελλα.

 Και το Dubai Creek

Για να καταλαβετε περιπου τη γεωγραφια της πολης...

Πανω δεξια ειναι το Creek. Απεναντι απο το World Islands ειναι η AL Khalifa (οχι κοντα στην παραλια ομως).

Αναμεσα στο World Islands και το Palm Jumeira ειναι το Burj Al Arab.   

 Το περασμα με το καραβακι στην αλλη οχθη στοιχιζει 1 Dirham, δηλαδη 0,20€.

 Και βγαινεις σε ενα souk, μια αγορα που πουλαει μαλακιες.

 Και πισω να ανεβουμε στο πιο ψηλο κτιριο του κοσμου.

Η συνεχεια σε 2 εβδομαδες. Μεχρι τοτε θα ειμαι διακοπες.