Ζαρντινιερα μ.Κ. (μετα Κρισεως): Singapore 3

Ο πιο ωραιος τροπος να δεις μια πολη ειναι φυσικα απο ψηλα. Επειδη παρολο που κανω πολλα exreme sports σαν κλασσικος Ελληναρας οπως surfing (στο ιντερνετ) και extreme couching, δε μπορω να κουβαλαω παντου μαζι μου το paragliding και προκειμενου να δω μια πολη απο ψηλα αναγκαζομαι ειτε να ανεβω σε σκαλα (δε δουλευει παντα), ειτε να ανεβω στα πιο ψηλα κτιρια (κατα προτιμηση με ασανσερ, για να μη χαλαει και η σιλουετα), ειτε με το διοροφο ανοιχτο λεωφορειο.

Το οχημα στη μεση το λεγανε duck νομιζω και ειναι αμφιβιο. Κατι σαν το ΛΑΟΣ. Και με το Πασοκ. Και με τη ΝΔ. Και φυσικα στην τηλεοραση.

Η βολτα λοιπον με το λεωφορειο (παρολο που ειναι ακριβουτσικη αν εχεις λιγο χρονο και δε μπορεις να ξεσκιστεις στη βολτα) βολευει παντα, γιατι τα βλεπεις ολα («τα ειδα ολα» που λεμε) απο ψηλα, συμπυκνωμενα, ακους μερικες ιστοριες και διαλεγεις τα μερη που θα πας. Ειναι κατι σαν το Google Earth, αλλα λιγοτερο virtual.

Με τον κινδυνο της μπορας που μπορει να ξεσπασει οποιαδηποτε στιγμη αυτη την εποχη που ξεκινανε οι μουσωνες επιβιβαστηκα στο hop-on / hop-off / fuck-off κοκκινο λεωφορειο. Οι μουσωνες ειναι κατι σαν τo βαρδαρη, αλλα αντι για αερα φερνουν βροχη, σαν αυτη στο Forrest Gump και αντι να σε στειλουν στο πλησιεστερο μπουγατσαδικο που ευωδιαζουν οι μπουγατσες και κρεμονται τα κασκολ του ΜΠΑΟΚ και οι εικονες του Ανθιμου διπλα σε αυτες του Κουδα και του Πανικα, σε στελνουν στο πλησιεστερο air-conditionισμενο mall. Το Νοεμβρη που βρεθηκα εκει, η Σιγκαπουρη εχει στατιστικα και εντελως συμπτωματικα (τι γουρλης που ειμαι ο πουστης???) 19 rainy days το μηνα. Δηλαδη βρεχει σχεδον καθε μερα... Κι αν δε βρεχει, ειναι σα να βρεχει με αυτη τη γαμημενη υγρασια που σου σπαει η μαλον καλυτερα σου μουλιαζει τ' αρχιδια καθε ωρα και στιγμη.

Περπατησα τον Singapore River μπροστα απο το ξενοδοχειο μου για να παω στη σταση του λεωφορειου. Το χρωμα του ποταμιου ειναι κατι μεταξυ σιμπιζακι και ανοιχτο σκατουλι και μου θυμιζει το χρωμα του Κηφισσου οταν πλημμυριζε τη δεκαετια του ’90 μεχρι να τον σκεπασουν. Τα κτιρια τριγυρω ομως ειναι βαμμενα με χαρουμενα εως χαζοχαρουμενα χρωματα, οπως για παραδειγμα το γιοφυρι που συνδεει την Πανω Πλατανια με την Κατω. Αν το παρεις παραλληλα μετα απο κανα 5λεπτο περπατημα βγαινεις στο Clark Quay (θα το δουμε στο επομενο post που θα εχει θεμα το nightife, με πολυ clubbing, πολυ alcohol και φυσικα αφθονο και αχαλινωτο sex).

Ο κοσμος στο λεωφορειο τωρα ηταν μεσ’ στην τρελη χαρα, ειδικα απο τη στιγμη που ανεβηκα και μετα, γιατι φορουσα το καινουργιο συνολακι που αγορασα απο τη μπουτικ της Παναθας στη Σιγκαπουρη, την οποια εστησε ο Τσακας για να βρει καναν επενδυτη, μηπως τυχον και στραβωσει η δουλεια με το Σαουδαραβα πριγκηπα Abdul-Hamit-Iman bin Ahman Mas-Gaman.

Οπως ειπα και στην αρχη, η 2^η πιο πυκνοκατοικημενη πολη της γης μετα το Μονακο, ειναι καταπρασινη.

Φανταστειτε κατι σαν τα Κατω Πατησια, αλλα λιγο πιο πρασινο και πιο εξωτικο.

Βεβαια δεν ειναι και τοσο ευχαριστο να εχεις τοσο πολυ πρασινο μεσ’ στην πολη.

Πρωτον, γιατι κοιτας συνεχεια ψηλα απο φοβο μη σε κουτσουλησει κανας πτεροσαυρος που εχει κουρνιασει στους κοκοφοινικες η μηπως σε πετυχει καμια μαιμου με κανα coconut στο δοξα πατρι. Δευτερον, γιατι οποιος εχει μεγαλωσει στο Περιστερι μπορει μετα απο τετοιες τεραστιες δοσεις πρασιναδας να πεθανει απο υπερβολικη δοση οξυγονου. Δεν ειναι να παιζουμε με αυτα τα πραματα, μεγαλοι ανθρωποι.

Orchard Road με τα εμπορικα καταστηματα.

Οι αρχες προσπαθουν να αποθαρρυνουν τον κοσμο να κυκλοφορει με αυτοκινητο και εχουν συστημα διοδιων το οποιο αυτοματα χρεωνει το λογαριασμο σου καθε φορα που χρησιμοποιεις το δρομο. Επιπλεον με εξτρα φορους στα παλια αυτοκινητα (νομιζω απο 5 ετων και πανω) προσπαθουν να αποθαρρυνουν τη χρηση αυτοκινητων παλαιας τεχνολογιας.

Παντως μποτιλιαρισμα δεν ειδα καμια ωρα της ημερας. Ουτε κινηματα "Δεν πληρωνω" κλπ.

Το απογευμα, τα ταξι χρεωνουν 4$ SGD (περιπου 3€) παραπανω την κουρσα λογω peak hour fee. Για να αποθαρρυνεται ο κοσμος να χρησιμοποιει τους δρομους, αλλα να μπαινει καλυτερα στα μαζικα μεσα. Να πω την αμαρτιαμου, δε μπηκα στο MRT (το μετρο), γιατι δε με βολευε σε καμια απο τις διαδρομες μου. Μπηκα ομως σε λεωφορειο και ηταν ΟΚ.

Πως ειναι οι Σιγκαπουριανοι, θα με ρωτησετε? Βασικα, Τι ειναι οι Σιγκαπουριανοι? Υπαρχει τετοιο εθνος? Τι ειναι εθνος γενικα?

Ο Τσεχος πολιτικος επιστημονας Karl W. Deutsch (δεν ηταν Γερμανος, ηταν οντως Τσεχος) λεει οτι “εθνος ειναι μια ομαδα ανθρωπων που τους ενωνει ενα κοινο λαθος σχετικα με την καταγωγη τους και μια συλλογικη εχθροτητα σχετικα με τους γειτονες τους“ ("A nation is a group of people united by a common mistake regarding its origin and a collective hostility towards its neighbours"). Σκεφτηκα: Ισχυει αυτο? Η ειναι καμια κομμουνιστικη μαλακια που διαβασα στο Ριζο?

Ξερω γω?Δεν ισχυει αυτο για τους Σκοπιανους? Ισχυει!

Δεν ισχυει για τους Νεοελληνες? Εεεεεεεε, ας επανερθουμε στο αρχικο ερωτημα που ειναι: Πως ειναι οι Σιγκαπουριανοι?

Η ομορφια των ντοπιων γυναικων εχει αποθανατιστει σε τραγουδια οπως το "Σιγκαπουριανη γλυκια" του μεγαλου Ινδου ποιητη Marcu Vamva Curry, που ειναι ο ιδιος που εδωσε το ονομα του στο καρρυ ("οι κουληδες τρωνε σκυφτοι ρυζι με καρρυ" που λεει κι ο Μαραμπου). Ομως Σιγκαπουριανοι δεν υπαρχουν στην πραγματικοτητα. Οπως δεν υπαρχουν Μακεδονες. Και δεν υπαρχουν και Ελληνες. Υπαρχουν μονο Νεοελληνες, αλλα φοβαμαι οτι ξανα εκτροχιαζομαι γιαυτο επανερχομαι στη δημογραφικη αναλυση.
Ο πληθυσμος λοιπον αποτελειται κατα 74% απο Κινεζους, 13% απο Μαλαισιανους, 9% απο Ινδους και κατα 3% απο τους υπολοιπους. Το ξερω οτι επειδη ειστε εξυπνα παιδακια, κανατε την προσθεση και βγαλατε 99% αντι για 100%. Επιτηδες το εκανα το λαθος για να δω αν με προσεχετε. Σιγα σιγα θα ξεκινησω να βαζω και τεστ στο τελος καθε post για να ελεγχω αν αφομοιωνετε την αφθονη γνωση που προσφερω αφειδως και αφιλοκερδως. Ποσα "αφ" εβαλα ο πουστης σε τοσο μικρο χωρο? Ισως θα μπορουσα να χωσω καπου και τις λεξεις αφορισμος, αφοδευση, αφτοκινητο, αφτιαγκουρας...

Εδω λοιπον ειναι η γειτονια των Ινδων. Κατι σαν τον Κολωνο, αλλα στο πιο γκλαμουρατο. Τωρα μεταξυ μας, να πω και κατι ρατσιστικο.

Οσο περναγε το λεωφορειο απο την ινδικη γειτονια, ειχα κλεισει τη μυτη μου. Χρησιμοποιησα και τα δυο χερια γιατι την εχω μεγαλη οπως ξερετε. Τη μυτη. Και αποφασισα οτι δε με ενδιαφερει να παω ποτε στην Ινδια, γιατι αν βρωμαει ετσι η ινδικη γειτονια στη Σιγκαπουρη, τοτε δε μπορω να φανταστω τι γινεται στη Βομβαη και στην Καλκουτα. (Πωπω, με εχει χιτλεριασει τελειως η ναζιστικη Γερμανια. Παει, μερκελεψα...)

Μια πουτανα φεραμε για την Ινδια, ειχα κατεβει μια φορα Αθηνα με εναν Ινδο συναδερφο. Τον πηγα βολτες παντου και μετα απο μια γυρο μοσχαρισιο, μια χοιρινο, μια καλαμακια (οχι αυτα π’ρουφανε, σουβλακια εννοω) μια χωριατικη και 12 μπυρες, βραδακι στο Μπαιρακταρη τον ρωτησα ηλιθιωδως:

_"So, Sandeep. How do you like Athens, re malaka?"

_"Ooooh, It is veri nais hier. I feeeel like hoooom." (Δε μπορω να καταγραψω την προφορα. Απλα φαναστειτε τη)

_"What do you mean like home? People make you feel like home?"

_"So meni pipol! Meni cars! Agli bildings! Evribadi draiv laik craisi! Garbig evriwer! Polution! I fil laik biing in Niu Dili!”

_“Ντιλι ντιλι να κανει ο κωλος σου ρε μαλακα slumdog milionaire! Μη σου γαμησω κανα Bolywood! Που θα μας πεις οτι το New Delhi μοιαζει με την Αθηνα! Καριολοπουστα!“

Θα του ελεγα κι αλλα, σα γνησιος πατριωτης, αλλα φοβηθηκα μην παθει κανα ψυχολογικο ταρακουλο και χρειαστει να τον παω σε κανα δημοσιο νοσοκομειο. Και αντε μετα να τον πεισεις, οτι δεν τον εχουν διακτινισει σε κανα νοσοκομειο του Νιου Ντηλι (δε λεγεται Νεο Δελχι η πολη, να ξηγιομαστε), αλλα βρισκεται ακομα σε Ευρωπαικη πρωτευουσα...

Μετα την ινδικη γειτονια, περασαμε απο τη μουσουλμανικη γειτονια με τα μουσουλμανικα σχολεια, που δε διδασκουν στα παιδια αχρηστα μαθηματα οπως αγγλικα και υπολογιστες, αλλα θρησκευτικα. Γιαυτο οι Μουσουλμανοι σημερα ειναι πρωτοποροι σε ολες τις επιστημες. Γενικα ολοι οι θεοσεβουμενοι λαοι ειναι μπροστα. Οχι σαν τους απιστους Κουτοφραγκους.

Και μετα η Chinatown.

Το Raffles Hotel που φερει το ονομα του συγχρονου πατερα της Σιγκαπουρης. Στο μπαρ του συγκεκριμενου ξενοδοχειου (φωτο στο επομενο post) επινοηθηκε το cocktail Singapore Sling.

Το Fullerton hotel μπροστα απο τους ουρανοξυστες.

Εδω φαινεται πιο καλα. Εχω και νυχτερινη πιο κατω.

O Αρειος Παγος.

St. Andrew Church, βοηθεια μας.

Ωπ! Μας πηρανε χαμπαρι...

Η εξοδος του Singapore River προς τη Marina οπως φαινεται απο το Clark Quay. Η Marina ειναι ακριβως πισω απο αυτα τα κτιρια. Τα κτιρια αυτα βρισκονται στη γειτονια που αποκαλειται financial district.

Ειναι εδω που οι “αγορες“ παιζουν τα βρωμικα παιχνιδια εναντιον ενος γενναιου λαου που θελουν να υποκυψει στις αγριες πιεσεις του διεθνους κεφαλαιου, των Εβραιων, των (φονιαδων των λαων) Αμερικανων, και των Ευρωλιγουρηδων, με σκοπο να καταργηθουν αξιες που ειναι αρρηκτα συνδεδεμενες με την ιστορια μας, οπως το Αγιο Φως, το φακελακι, το γρηγοροσημο, το κλειστο επαγγελμα των ταξιτζηδων και των φορτηγατζηδων, το καπνισμα παντου, τα σκουπιδια στους δρομους, οι υπαλληλοι της Βουλης, η ασυλια των βουλευτων, και η ευρωπαικες επιτυχιες του Ολυμπιακου μας.

By the way γαβρακια, πως σας φανηκε το παστελι στην Τριπολη μετα την ευρω-νικη σας?

Εκει στην ακρη της Μαρινας βρισκεται το συμβολο της Σιγκαπουρης.

Το Merlion (Singa-Laut στα Malay) απο τη μεση και πανω λιονταρι απο τη μεση και κατω ψαρι.

Τι ειπαμε οτι σημαινει Singa? Λιονταρι. Και Laut θα ειναι ειναι μαλον το ψαρι. Ο Ιχθυ-Λεων.

Θα μπορουσε να ειναι και η μασκοτ του Γαυρου και να το λεγανε Γαυρολεων η Μαριδακη η αλλιως Βαγγελα, που δεν ειναι προιστορικο τερας, αλλα μεταιστορικο παχυδερμο που διδασκει ηθος στα νεοελληνικα γηπεδα.