Τετάρτη 30 Νοεμβρίου 2011

Singapore 4 - by night

Η νυχτερινη ζωη με αρεσε παρα πολυ σε λεω.

Για να καταλαβετε ποσο νυχτερινοι τυποι ειναι οι Σιγκαπουριανοι, σκεφτειτε μονο οτι το Grand Prix της Σιγκαπουρης ειναι το μοναδικο της Formula 1 που γινεται νυχτα. 

Απορω πως και δεν εχουμε κατεβασει ελληνικη ομαδα μονο για το συγκεκριμενο αγωνα μονο? 

Πρεπει να βρουμε εναν καγκουρα, απο αυτους που κυκλοφορουν τα Σαβατοβραδα και ξεσηκωνουν τον κοσμο, ο οποιος φυσικα και δε θα κατεβει με αυτα τα ξενερωτα μονοθεσια, αλλα με φτιαγμενο Celiga, με προβολια, λαμπακια φωσφοριζε, λαμπακια LED, ηχεια-μπαουλα στο πορμπαγκαζ (απο την αρχαια ελληνικη λεξη πορβαγάζιον), πετσετακι απο bar (τα θυμαστε που ηταν μια εποχη της μοδας κατι μακροστενες πετσετες μπαρμαν, 
 συνηθως Dewars η Cutty Shark που τις απλωνανε μπροστα απο το τιμονι?), φτιαγμενη μηχανη και κομμενη εξατμιση. 

Ασχετο, γιατι η λεξη "καγκουρας" στο Google, μου βγαζει τη φατσα γνωστου ποδοσφαιριστη με αρχαιοελληνικο ονομα, αρχαιοελληνικη φατσα και νεοελληνικη συμπεριφορα. 

Δε θα μπορουσε φυσικα να παιζει σε αλλη ομαδα απο τη γνωστη με το αρχαιοελληνικο σημα και τους κατεξοχην Νεοελληνες οπαδους. Βεβαια τωρα παιζει στον Ατρομητο Περιστεριου που ειναι το κατεξοχην κεντρο συγκεντρωσης καγκουροειδων στο Λεκανοπεδιο. Ειμαστε το Sydney της Αθηνας, ρε πουστη μου!

Και καλα ο καγκουρας θα νικησει τα μονοθεσια με το αυτοκινητο αυτο?
Οχι απαραιτητα, αλλα μπορει να κανει μια μηνυση σε ολες τις αλλες ομαδες ζητωντας αποζημιωσεις απο ολου τους πολεμους που εχει χασει ο Ελληνικος στρατος απο το 3.524 π.Χ. εως σημερα και να καθηλωσει ολα τα υπολοιπα αυτοκινητα.
Και μετα θα παρει στη θεση του συνοδηγου μια απο τις κορες του Bernie


η την Tamara η τη Munara, το ιδιο κανει και θα κανει το γυρο του θριαμβου με ενα μπουκαλι του ελληνικου εθνικου μας ποτου, Jack Daniels Black Label (η εστω οποιας μαρκας δωσει τα περισσοτερα, σαμπανιες κλπ. αποκλειονται γιατι ειναι για λουγκρες Ευρωλιγουρηδες). Στη διαρκεια της διαδρομης, το πληθος απο τις εξεδρες θα του πεταει γαρυφαλα και γαρδενιες, ενω την ιδια ωρα το στερεοφονικο του θα παιζει το τελευταιο σουξε του Βερτη. Κρανος και μαλακιες δε θα φοραει εννοειται για να μη χαλασει ο ζελες στο μαλι. Μπορει ομως να εχει περασμενο στο χερι ενα κρανος, κρεμασμενο εξω απο το παραθυρο. Ετσι οπως οριζει η παραδοση του Ελληνα, ο οποιος απο αρχαιοτατων χρονων (και στα αρματα δε φοραγανε κρανη οι Αρχαιοι ημων προγονοι) χρησιμοποιει το κρανος για να προστατευει το πιο ευαισθητο μερος του σωματος, το οποιο ως γνωστον ειναι ο αγκωνας. Ο αγκωνας τωρα δικαιωνεται. Επειδη ξερω οτι εχετε χαζεψει με τις κορες του Bernie (που η καθεμια το μπαιρνει) σας ξαναβαζω μια φωτογραφια, ετσι να γουσταρετε. 


Κοριτσα, sorry, εσεις βολευτειτε με το Bernie... Η εστω με το Μητρογλου.

Ασχετο, 
Σε ποια χωρα εχει τραβηχτει η παρακατω φωτογραφια?
Α. Πακισταν
Β. Τουρκια
Γ. Μπαγκλαντες
Δ. Σουηδια 


To nightlife λοιπον ξεκιναει και τελειωνει στο Clark Quay, δεν προφερεται ουτε Κουέι, ουτε Κουε, ουτε ΚουΚουΕ. Απλα Κι. Μου πηρε λιγο να το συνηθισω. 




Ο δρομος με τα μπαρακια ειναι ημιυπαιθριος και φυσικα δεν εννοω τις παρανομες κατασκευες που το κρατος θελει να τις νομιμοποιησει επι πληρωμη.
 Αλλα ενα χωρο που ναι μεν βρισκεσαι εξω, αλλα σκεπαζεσαι απο ενα σκεπαστρο καλατραβικου στυλ, το οποιο επιτρεπει σε ενα ιδιοτυπο συστημα κλιματισμου, που φυσαει αερα, οχι ομως σαν αρκουδισιον, αλλα σαν τον δικο μας τον Αιγαιοπελαγιτικο αερα, που δροσιζει χωρις να παγωνει. Ειναι αυτες οι τρουπες που βλεπετε, που θυμιζουν ματια χαμαιλεοντα. 



Εν τω μεταξυ αυτη η μαλακια, αλλαζει συνεχως χρωματα και μου θυμιζει το τραγουδι του Notis που ελεγε "Σαν την παπαρουνα μοιαζεις κι ολο χρωματα αλλαζεις" και παντα σκεφτομουνα "Αλλαζει η παπαρουνα χρωματα???". Tι καπνιζει αραγε ο Notis? Μηπως πρεπει ο στιχουργος να βαλει το ακατοικητο του να δουλεψει και να το αλλαξει σε "Σαν τον χαμαιλεων μοιαζεις κι ολο χρωματα αλλαζεις", ετσι να κουφανει το συμπαν.

Το μπαρακι αυτο (απο το αρχαιο ελληνικο βαρακιον) λεγεται Clinic Bar και προσφερει ποτα σε μορφη ορων. Σα να εισαι σε νοσοκομειο... Δειτε και το φωτισμο χειρουργειου. Δεν καυλωσα.  

Γενικα ως πρωην αγγλικη αποικια, και νυν προορισμος Βρετανων τουριστων, η Σιγκαπουρη ειναι γεματη απο ορδες Αγγλων που βγαινουν για μια night out in town, η οποια κατα τα αγγλικα προτυπα, αν δε ξυπνησεις το πρωι αποκοιμισμενος σε μια λιμνη απο εμετο, τοτε δεν περασες καλα. 
Στο λιμανι, δεν τραγουδαν οι πολιτσμανοι, αλλα βγαλανε σιγουρα φιρμανι. Δεν ειναι δικα μου τα στιχακια. Του Γκατσου ειναι. Οχι τιποτα αλλο, αλλα να μη λεμε “που ειναι οι παλιοι στιχουργοι που γραφανε ωραιους στιχους?“. Κι αυτοι πουτσες γραφανε που και που, ολα να τα λεμε. Εκει λοιπον με σουλτανικο φιρμανι του πολυχρονεμενου μας πασα, η ανερχομενη Τουρκια με Ονουρ, Ερντογαν, Μπουγιουρουμ και το κακο συναπαντημα, κανει οικονομικη διεισδυση στην Ασια με Turkish Ice Cream. Μπουζ γιαουρτ. 

Το επομενο σκηνικο, να πω τη black truth, δεν ειναι στο Clark Quay, αλλα τωρα που εκατσε η φωτογραφια εδω, προτιμω να τη σχολιασω παρα να τη μετακινησω με τον κινδυνο να τα γαμησω ολα. 
Χαμενα, ειναι πολυ δουλεια αυτο που κανω. Μου παιρνει ωρες. Θ’ αρχισω να κοβω εισιτηρια σε λιγο. Παραπερα λοιπον, υπαρχει μια πλατειτσα (διαλυτικα δεν ξερω πως μπαινουν...), κρυμμενη, που μου θυμισε εντονα Ελλαδα. 
Ετσι οπως μου αρεσει η Ελλαδα. Χωρις γκλαμουρ.  Χωρις τριπλοπαρκαρισμενα SUV. Χωρις χλιδατους τυπους και wanna be χλιδατες πατσαβουρες. Σεμνα και ταπεινα που ελεγε και ο καταλληλοτερος. Εδω λοιπον, πολλα φαγαδικα σερβιραν φαγητο σε εναν κοινο χωρο εξω. Τραπεζια κοινα για ολα τα μαγαζια. Ενα μονο μαγαζι πουλαγε ποτα (και τα πληρωνες αμεσως μολις τα εφερνε). Φαι (ειπαμε, διαλυτικα δεν ξερω πως μπαινουν...) εξαιρετικο. Θαλασσινο. Αλλα το δικο μας το χταποδακι δεν το μπορουνε. Ουτε το καλαμαρακι. Και δεν εχουν και ενα ουζακι. Να λεμε και τα καλα μας... Οχι μονο γκρινια. Βεβαια οι τιμες ηταν ανθελληνικες, δηλαδη χαμηλες.


Εδω, πηγαμε με το παπορακι του Μπουρνοβα βολτα (να βαλουμε και λιγο Λευτερη Παπαδοπουλο στο  playlist, οχι μονο Γκατσο) μεχρι τη Μαρινα.


Καβαλα στο αδελφινι λοιπον (μια πιου πιασαμε Παπαδοπουλο), τα μπαρ τα γυρισα. Ηθελα να ξερασω, μα λιποθυμησα. Τα τραγουδια τα παλια ειναι γεματα κρυφα ομοφυλοφιλικα, και γενικα διεστραμενα μηνυματα, να τα λεμε αυτα.  Η κρουαζιερα ηταν κομματι του bus tour. Και μας πηγε απο το Clark Quay στη Marina
 Βγαλαν και φωτογραφιες οι Κινεζουλες με φοντο το ξενοδοχειο.

Στην αλλη μερια της Μαρινας, ειναι το αλλο υπερχλιδατο ξενοδοχειο, το Singapore Stamford Swissotel. Το bar restaurant "New Asia Bar" βρισκεται στον 72ο οροφο και το ρομαντικο του περιβαλλον προσφερεται για dinner και προτασεις γαμων (κουφαλιτσα;-) 

Ο dj εχει την καλυτερη θεα στην πολη. Αν κοιταξει προς τα πισω βεβαια.
 Ακομα και το Marina Bay Sands φαινεται να ειναι χαμηλα...





Και το bar Avalon. Μπροστα απο το Bay Sands. 



Και κλεινω με το bar του ξενοδοχειου Raffles. Eιπαμε, εδω επινοηθηκε το Singapore Sling.


Colonial feeling και τα μυαλα στα μιξερ.




Αυτο ειναι το αεροδρομιο. Με τοση υγρασια, φυτρωνουν τα παντα ακομα και μεσα στα κτιρια. Καλη η Σιγκαπoυρη, αλλα μονο και μονο για τον καιρο δε θα μπορουσα να ζησω εκει. 
Δεν εχει καθολου ξηρη εποχη. Yγρασια ολο το χρονο... 




Το πιο ακριβο αντικειμενο που εχω δει να πωλειται σε αεροδρομιο...
Μαλλον που εχω δει στη ζωη μου. 


Και επιστροφη στη Φρανκφουρτη με το μεγαλυτερο και πιο μοντερνο επιβατικο αεροπλανο.
Το Α380.

Επαθες πλακα? Οχι!
Πηρα οπως παντα εξοδο κινδυνου. Δεν ακουγα σχεδον τιποτα (συνηθως κανει θορυβο η πορτα). Εκει διπλα ομως ειναι και οι τουαλετες, οποτε ολη την ωρα γινοταν μπροστα μου του Κουτρουλη ο γαμος.
Ιδιαιτερα βολικο δεν ειναι (για μενα μονο η business class βολευει, αλλα δε μου τηνπληρωνει κανεις).
Εχει ομως ατομικες οθονες HD με καταπληκτικη ποιοτητα εικονας και ηχου. Ειδα παλι 4-5 ταινιακια για να σκοτωσω 13 ωρες επιστροφης. Κανει 1 ωρα παραπανω στην επιστροφη γιατι ειναι ανηφορα.





Αυτα απο την εξωτικη Σιγκαπουρη.
Θα σας δω στο επομενο post.
Ολες οι φωτος εδω.


Μολις εληξε ο αγωνας στο White Heart Lane. 
Tottenham - ΜΠΑΟΚ: 1-2!
Η αληθεια ειναι οτι οι τελικες προσπαθειες ηταν 10-0 υπερ της Tottenham και μετα το προσφατο ντερμπυ στο Καραισκακη, δε μετραμε πια γκολ, αλλα τελικες για να βρουμε τον πραγματικο νικητη.


Παντως σε ορισμενους τυπους πρεπει να απαγορευεται η εξοδος απο τη χωρα...
Απο το βιντεο του αγωνα σημερα... Πανηγυρισμοι στην εξεδρα του ΜΠΑΟΚ.
Κι αυτος για το Grand Prix μαζι με το Μητρογλου...
Αντε μετα να πεισουμε τους Ευρωπαιους (κι εμας) οτι δεν εχουμε σχεση με τους Τουρκους.  
Καντε μου βουντου τωρα.




Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου